Skromnie wyglądający budynek, nadrabiający jednak dużą powierzchnią. Surowe, bambusowe ściany raczej nie dostarczają żadnych wrażeń estetycznych, jednak doskonale chronią przed porywistymi wiatrami, jakimi raczy je pobliskie morze.
   Na miejsce wzniesienia takiej budowli wybrano wielką, niezagospodarowaną przestrzeń, mieszczącą się na granicy części mieszkalnej i bambusowego lasu. Dotarcie tam z centrum miasta zajmuje dłuższą chwilę, jednak dzięki temu, iż okolicę zamieszkuje niewielka liczba ludzi, dzieci z sierocińca mogą do woli hasać i hałasować, nie uprzykrzając przy tym życia innym Wyrzutkom.
   Pomysł wybudowania takiej instytucji zrodził się w głowie lidera, kiedy, za sprawą poznanego chwilę wcześniej Mesayato, reflektował nad sytuacją opuszczonych dzieci w Kraju Uciekiniera. W trosce o ich dalsze losy i godziwą przyszłość, sprowadził na wyspę państwa Fumei, którzy objęli pieczę nad budynkiem, ale przede wszystkim nad gromadzącymi się tam dziećmi.
   Sierociniec liczy sobie kilkanaście niewielkich pokoi, rozmieszczonych w większości na pierwszym piętrze, na parterze natomiast można znaleźć obszerną jadalnię, salon zabaw, sypialnię opiekunów oraz pokój, przeznaczony dla najmłodszych wychowanków. Pomieszczenia na piętrze wyposażone są w piętrowe łóżka i proste biurka, w każdym z nich znajduje się duże okno, wpuszczające sporą ilość światła do środka. Dzięki temu wnętrza nie stają się bardziej przyjazne nastolatkom, którzy zamieszkują ten budynek.
   Za nim stworzony został swego rodzaju plac zabaw, gdzie niemal zawsze można odszukać nie tylko opuszczone dzieciaki, ale również te, które zbiegają się z okolicznych domostw. Bambusowy las, graniczący z tym miejscem rozrywki, został oddzielony wysokim płotem, rozciągającym się na duże długości. Ma on zapewnić bezpieczeństwo przed żyjącymi za nim dzikimi zwierzętami.