Ninja Clan Wars

Kula trafiła chłopaka odpychając go do tyłu. Leciał kilkanaście metrów po czym zderzył się z drzewem i zatrzymał na nim. Na brzuchu widniała wielka rana, która zaraz zaczęła się regenerować. Wszystko poszło po ich myśli. Trening zakończył się sukcesem.

Tyle to już dni minęło, odkąd Ichuza ujrzał ich po raz pierwszy. Teraz już mają za sobą kilka wspólnych treningów i radosnych chwil. Trochę niepewności i dystansu w głębi duszy, trzeba po prostu powoli rozwijać drogę na każdym etapie życia. Dziś minął kolejny trening Genkiego, Ichuza w roli mistrza widać sprawia się świetnie. Powinien teraz raczej dodać słowa końcowe przed odpoczynkiem:

- Dobrze się spisałeś... wiedziałem, że mogę na tobie polegać.. zasługujesz na odpoczynek. Teraz posiadasz już dwa bardzo dobre jutsu, nie zmarnuj ich pochopnie. I używaj tylko na ścieżce dobra - Powiedział miłym jak i ciepłym głosem odnosząc się do niego.

Teraz młodzieniec leżał prawdopodobnie na ziemi, bez koszulki ociekając zmęczeniem i potem zewnętrznym. Cóż mógł zrobić stojący nad nim ichuza. Chyba tylko patrzeć się jak jego ciało wraca do normy a chakra regeneruje się. Obszedł go na około i usiadł dosłownie za nim. Przytulił się do jego ciepłego ciała i wyzwolił swoją medyczną chakrę. Może tym sposobem chociaż przyśpieszy proces regeneracji mięśni oraz tchu. Pomoże mu szybko wrócić do formy i pomóc rozpocząć kolejny trening.

Siedzieli tak razem... Ichuza obejmował Genkiego i przy okazji rzucił kilka słów w jego stronę:

- Wybacz, że może tak dziwnie to wygląda.. lecz moje intencje są jedno znacznę.. pomogę ci szybko zregenerować chakrę i możemy zaczynać kolejny trening - Na chwilę się zaciął, po czym dodał - Co zamierzasz teraz trenować ? Jakieś pomysły.... - dodał słodko - uczniu...?

Ichuza także był zmęczonym ciągłym pilnowaniem swoich uczniów i gadaniem na temat wskazówek. Na nieszczęście Genki chce jeszcze wyciągnąć z niego kilka technik. Tym razem przywoływanie, oj nie będzie łatwo. Jedna myśl go tylko dręczyła, z kim podpisał pakt, a dokładnie z jakim gatunkiem zwierząt. Może by mogli się kiedyś zgrać. Kto wie...

- Obudź się, skoro tak bardzo chcesz nie mamy czasu do stracenia. Przywoływanie... ah.. chodzi ci o Kuchiyose no jutsu ? To niezbyt skomplikowana technika, więc powinna nam pójść jak z płatka. Dobrze, zobaczymy co da się z tym zrobić. Zaczniemy jak zawsze od teorii - Powiedział miłym głosem, siadając znowu na skali i przeplatając obydwie dłonie.

Zapadał zmrok, a cichy wiaterek zaczynał dawać się we znaki. Ich ciała przeszył lodowaty chłód, a włosy zaczęły unosić się na wietrze. To idealna atmosfera do ciężkiego treningu, a co jeszcze do długich opowieści. Niestety Ichuzie nie zanosiło się na żadne referaty. Chciał dodać szybko i zwięźle by mogli to z precyzją ukończyć. A więc zaczął.

- Dobrze... technika przywoływania polega na utrzymaniu krwi w kontakcie z przywoływanym summonem. Nie mam już masz podpisany kontrakt z daną gammą zwierząt, więc w to nie wnikam. Jak zawsze zaczniemy od kontroli chakry. Powinna ona przepływać powoli i skupić się w dwóch miejscach, w dłoni oraz w umyśle. Ponieważ to od tych dwóch rzeczy zależy co chcemy przyzwać. Póki co proszę cię złóż takie pieczęcie - Pokazał mu na własnym przykładzie, krzyżując palce i układając z nich formę - Tak to ma wyglądać. Spróbuj.

- Dobrze, może być. W tej technice, tak prostej raczej nie ma nic trudnego z czym musiałbyś się zmierzyć, więc trening pójdzie bardzo szybko. Wiadomo, cały czas ćwiczymy te przepływy, ale nie dziw się, to jest bardzo ważne, więc skoro mamy to za sobą, już wiele nam nie pozostało. Proszę rozluźnij się i przechodzimy dalej, już nie dużo. - Powiedział kojącym i uspokajającym głosem.

Wiele im do końca techniki nie pozostało, bo po co się oszukiwać, tak słaba technika, dużo czasu i poświęcenia na trening nie wymaga. Dobra, skoro mamy już za sobą pierwszy etap, przydało by się wziąć za prawdziwe przywołanie. Tylko czy może to wyjść za pierwszym razem no nie wiem, może na razie poćwiczymy tylko gestykulacje i szybkie operowanie dłonią.

- Widzisz... przerobimy ten trening na dwa stopnie... żeby wykonać technikę musisz, jak to jest najłatwiej rozgryźć sobie kciuk, a na dłoni narysować krechę z krwi. Bo jak wiadomo, do przywołania potrzebny jest kontrakt z więzią krwi. No dobra... ale póki co nic takiego nie rób. Twoim treningiem na teraz, będzie ustawienie się w pionowej pozycji i jak najszybszym ruchem zrobienie.... rozgryzienie kciuka, narysowanie kreski i szybkie dotknięcie dłonią ziemi. Tylko pamiętaj, nie wymawiaj nazwy techniki.... jeszcze... - Powiedział, dając dalsze wskazówki.

Ah, kolejny trening minął tak szybko. To w sumie dobrze, bo nic więcej już dzisiaj od Ichuzy, Genki nie będzie wymagał. Jak Futago kocha takie szybkie zagrywki. To znaczy, właściwie nie, jeszcze chwila, ale to i tak już koniec tych trudów. Została praktycznie ostateczna przemowa.

- Dobrze, skoro ci tak świetnie idzie, to masz już ode mnie pozwolenie na przywołanie swojego summona. Chętnie go zabaczę, oby tylko całego i zdrowego. Potwórz dosłownie to samo co robiłeś przed chwilą tylko dodaj na koniec, a może raczej wykrzycz nazwę techniki. I to wszystko. Powodzenia - Dodał cicho.

Teraz gdy już są tak blisko, Ichuza pozna jakiego to summona kryje jego uczeń. źle jakby to były węże, przecież to odwieczny wróg ślimaków, oj oby nie. A może to będzie coś silniejszego od ślimakowego kwasu, w to też raczej wątpię. Dla Ichuzy nie ma nic wspanialszego od medycznych możliwości. No cóż, koniec kolejnego treningu.

- Mistrzu, ja zaraz wrócę - powiedziałem wybiegając od mistrza. Coś w moim ciele się zmieniło, chyba odkryłem nową moc. Moc, którą dane mi będzie dzierżyć do końca moich dni. Wiem, że opanowanie tej sztuki będzie bardzo ciężkie. Nie zważałem jednak na przeciwności i już niedługo miałem zacząć swój trening. Jednak kim byłbym bez swojego mistrza? Teraz najważniejsze dla mnie są drobne zakupy, dopiero potem będę mógł tutaj wrócić by móc zwiększać swoją wartość. A ocenia ją przede wszystkim siła. Muszę zrobić wszystko, by mój ojciec i mentor był ze mnie dumny. Choćby od tego miało zależeć moje życie...

[z/t-> Wyspa handlowa]

Ichuza spojrzał na dłonie chłopaka i pierwsza myśl jaka mu się nasunęła to był wcześniejszy trening rasengana. Ciekawe co by się stało, gdyby takie usta zjadły sobie taką kumulację chakry. Mniejsza o to, młodzian miał przy sobie torebkę gliny, a Futago już się nasunęły różne pomysły. Trochę nawet wspomnień, no może warto będzie o tym opowiedzieć.

- Niegdyś miałem takiego towarzysza... przez jakiś czas, póki nie zginął u mego boku.. tak.. posługiwał się tym samym czego ty tak wielce pragniesz... wybuchowymi jak to nazwałeś.. zabawkami.  Może i mało o tym wiem, lecz pomogę ci jakoś, spróbuję chociaż... póki co przypatrzę się jak radzisz sobie z podstawami. Wiesz o co chodzi... musisz sobie jakoś to przyswoić - Rzekł lekko niepewnym głosem, dawno już nie widział takich umiejętności, może mieć lekkie kłopoty z wytłumaczeniem zasady działania takich jutsu.

Coś tam jeszcze pamiętał, na temat zmiękczania gliny chakrą, by przeobraziła się w wybuchową. A no i jeszcze jedno hasło, które je dezaktywuje. Dobrze zobaczymy jak to im wyjdzie, póki co Ichuza oczekuje od Genkiego, spokoju oraz ochłonięcia. Musi dokładnie skupić się na tym co robi, ale zaczniemy od czegoś prostego.

- Dobrze, już mam pomysł... jako podstawę trzeba wykreować coś co ci się będzie podobało... wiesz jak ja lubię ślimaki, przetestuj swoje zdolności... Do chakry włóż glinę, lecz ani mi się waż jej detonować... Chociaż pewno póki co i tak będzie słaba... no cóż.. zadanie, wykreuj dziesięć glinianych miniaturek ślimaków - Rzekł.

Ichuza patrzył się jak Genki stara się ulepić coś małego, no wiadomo, że nie jest to prosta rzecz, ale jeżeli od takiej zaczniemy, to później będzie coraz łatwiej. Po dłuższym czasie uczniowi udało się zrobić to coś, co niby miało przypominać ślimaki, tak czy owak podlegało to skomentowaniu przez jego mistrza, a komentarz brzmiał dokładnie tak:

- Brzydkie - Spokojnym głosem, tak jakby nie miał uczuć. Chciał dać po prostu do zrozumienia, że aby opanować taką umiejętność potrzebna jest długa ilość ćwiczeń - Musisz się bardziej postarać. Proszę wyrzuć to co... albo nie ... zlep w jedna całość i wrzuć z powrotem do sakwy... robisz od nowa... czekam na dziesięć ślimaków, dwie żaby oraz jednego smoka. Oczywiście w wersji mini.

Odrzekł na sam koniec, narzucając mu swoje wymogi, nie były one łatwe, no ale skoro chce tak bardzo posiąść wielką moc musi się starać. Szczególnie w oczach swojego mistrza. Po wykonaniu tego zadania, pewno przejdą do lepienia rzeczy o większej konsystencji. Póki co musi dać z siebie o wiele więcej, w końcu nie występuje przed byle kim.