Ninja Clan Wars

Naglę poczułem jakieś dziwne uczucie w okolicach nogi, bez zastanowienia  zareagowałem. Dzięki wieloletniemu doświadczeniu jako ninja błyskawicznie potrafiłem wyeliminować zagrożenie. W jednej z moich rąk znajdował się sakę i kij do podpory w drugiej wciąż trzymałem wyciągniętego kunaia. Postanowiłem więc skorzystać z jednego z tych przedmiotów do pokonania niewidzialnego przeciwnika. Jako że przypuszczałem, że tym razem zagrożeniem jest powracający ból w nodze. Z niesamowitą prędkością łyknąłem po raz kolejny sake. Dziwna sprawa uczucie nie znikało tak jak zazwyczaj, ba nawet przemieszczało się co raz wyżej i wyżej, przez chwilę nawet było całkiem przyjemne. Mimo wszystko zaniepokoiło mnie to na tyle że postanowiłem nie odstawiać butelki od ust przez dłuższy okres czasu. Kiedy wreszcie odciągnąłem butelkę, uczucie dotarło do samych ust. Spojrzałem w dół i zobaczyłem dziwne glutowate stworzenie w okolicach moich ust. Natychmiast wyplułem część sake znajdującego się w moich ustach ze zdziwieniem.
Wkrótce jednak opanowałem się i nie zwracając uwagi na słowa i dziwne zachowanie Ichuzy patrzyłem zafascynowany na stworzenie. Doszedłem do całkiem logicznego wniosku że też musi przepadać za sakę, dlatego lekko polewałem je napojem i poprzez głaskanie wcierałem w jego obślizgłe ciało. Jednak nie zbyt obficie w końcu to mój trunek i miał mi zostać na jeszcze trochę. Wciąż w drugiej ręce trzymałem wyciągnięty kunai być może jednak ktoś się skusi.

Nie reagowałem na Akio. Nawet, jeśli zostanie unieruchomiony to tylko dla dobra sprawy, aby nie skrzywdził siebie lub innych przez swoje upojenie. Po chwili jednak zareagowałem na słowa naszego "przewodnika".
- Mówisz, że czarne płaszcze? Każdy może je nosić, ale to raczej nas naprowadzi. Nigdy się nie nauczą. Zerowe wyzwanie, jeśli wyglądają identycznie. Chyba, że umieją się kryć, to może być problemem...
Nie miałem jakichś poważnych planów czy zamiarów, jedynie to, co zostało wypowiedziane przeze mnie. Zacząłem analizować nasze otoczenie, próbowałem znaleźć coś, co może posłużyć jako punkt orientacyjny, jakieś odstępstwo od reguły... Ale szanse były na to bardzo nikłe. Zwłaszcza przy mgle. Z moich analiz wyrwał mnie Genki, swoim jakże bezczelnym i ubliżającym mi pytaniem.
- Nawet jeśli, to i tak bym go nie wydał. Nawet byś nie spostrzegł kiedy twoje ciało zjednałoby się się z powietrzem... Pier***nięty dzieciaku... Co ty sobie wyobrażasz...? - Mimo szeptu, ton mojej wypowiedzi był znaczący i na pewno nie wyleci drugim uchem Genkiego. Każdy zwyczajny wojownik mówiąc to na pewno blefowałby, jednak mimo wszystko każdy ma coś w zanadrzu... Prawda?

Najpierw musiałem zwrócić uwagę na nowego kolesia, który do nas dołączył, w sumie było ich dwóch, jeden skupił się raczej na Ichitsu, drugi zaś na mnie, co mi w pewien sposób schlebiało. A i wyglądało na to, że już chyba nikt do nas nie dołączy, czyli jest nas dokładnie 7, całkiem spora grupka. Sam Gamatt wygląda na potężnego, nie myliłem się, myśląc wcześniej o nim jako o człowieku pewnym siebie. Ale wracając do tego medyka, który zwrócił moją uwagę...
-Cóż, to co powiedziałem, było jedynie niewinną dawką moich umiejętności, nie uważasz? Co możesz wywnioskować z rzeczy niemalże oczywistych, bo chyba każdy wie czym jest Hyouton i każdy widział, że go używam, prawda? Powiedziałem jedynie o tym, co chwilę wcześniej zaprezentowałem, rozwijając jedynie niby formę wypowiedzi. Każdy coś ukrywa, bądźmy szczerzy, ale skoro mamy współpracować, coś o mnie wiecie, z kolei jeśli jesteście szpiegami - praktycznie nic o mnie nie wiecie, te informacje, o których wspomniałem, by wam nie pomogły. - wytłumaczyłem się może i dumnie, ale kulturalnie.
Czyli każdy, z tego co widzę, zgodził się na plan Gamatt'a, no i super. Mężczyzna stworzył jeszcze kilak swoich podobizn, poprosił ludzi, by skorzystali ze środka transportu jakim miał być smok, oby się to udało.
-To teraz my się podzielmy... - zacząłem, po czym rozejrzałem się po pozostałych.
Trzeba przyznać, że nie do końca wiedziałem co robić, coś mnie męczyło. Nie wiedziałem bowiem kogo wybrać, czy Ichitsu, czy Shinsaku. Shin nie powiedział wprost, że chce ze mną iść, aczkolwiek ja chciałbym iść z nim, przecież znam go najdłużej, ufam mu. Z kolei Ichi mówi, iż nasze zdolności będą świetnie współgrały ze sobą, że już kiedyś miał do czynienia z kimś z klanu Yuki, doskonale...
-Czyli idę albo z Shinsaku, albo Ichitsu, to wy, chłopaki, dokonajcie wyboru, pozostanę na neutralnym gruncie i dam wam podjąć ostateczną decyzję. - odezwałem się w końcu zdecydowanym tonem po chwili namysłu.

Nagle ku mojemu wielkiemu rozczarowaniu mój glutowaty przyjaciel zniknął i znów zostałem sam wśród obcych ludzi, nie licząc kilku znajomych. Nie wiedziałem co mogła wywołać zniknięcie tego stworzenia które już zdążyłem  niezmiernie polubić. Jedyne co mi przychodziło do głowy to słowa pewnego niedorostka.,które zostały wypowiedziane w chwili gdy stworzenie się rozpłynęło. Tak, to na pewno to powszechnie wiadomo, że węże nie przepadają za takim słownictwem. Nie zastanawiając się nad tym zbytnio podszedłem i zaatakowałem Genkiego, dość mocno odpychając go.
-Przed tobie mój pszyjaciel zniknął - powiedziałem groźnym tonem - Daki gówniasz jak ty pofinien schowywać się lepiej w dowarzystwie starszych. Nic nam o zobie nie powiedziałeś, a chcesz działać. Zczegóły mogą zaprawić czy wyjdziemy z dego cało.
W tym momęcie zacząłem intensywnie grzebać w nosie gdyż utknął mi tam wyjątkowo irytujący gil. Mimo wszystko miałem poczucie dobrze wykonanej roboty. W końcu nie często mi się zdarzało, żeby pouczać tak bezczelne dzieciaki. Widać było że jest totalnym amatorem, skoro przywiązywał taką małą uwagę do planowania.
- F kaszdym raziie nie mamy zbyd wiele czasu, o ile chcemy uradować tych niefcięcznych głupców z megaszynów. Ja idę na pólnodz - po tych słowach postanowiłem wreszcie działać nie czekając aż reszta grupy zakończy swoje działania, żałowałem trochę że nikt nie chciał skorzystać z mojej oferty i przyjąć ode mnie klanowej broni. Choć z drugiej strony była warta nie małą sumę więc może to i lepiej. Wciąż trzymając kunai w jednej reće w drugiej zaś sake i patyk służący mi za podporę ruszyłem chwiejącym krokiem ku wschodowi. W nadziei że odnajdę tam kolejny magazyn.

Widać, wąż nie był w stanie opanować zachowania Akio, ale czemu by się dziwić, w końcu to podrzędna technika elementu wody. Jakby nie patrzeć jeszcze bardziej wzbudziła emocję w młodym shinobi i podsyciła jego wolę do walki. Szukał po prostu zaczepek na każdym kroku, jak każdy pijany człowiek. Źle tylko sobie obrał cel, biorąc na uwagę ucznia Ichuzy. Jego ręka powoli sunęła się w stronę Genkiego, no cóż chcąc oczywiście wymierzyć niesłaby cios. Pchnął go, słabo czy nie, uczeń Futago wkurzył się tworząc orły z gliny. Jeszcze na sam koniec, przed atakiem zapytał czy ma aktywować technikę.

- Dajcie sobie spokój, brakuje nam tylko wojen wśród sprawiedliwych – Nie wiedział czy ktoś oprócz Genkiego go słucha czy nie, więc spróbował zwrócić na siebie uwagę Akio. Po kilku czynnościach, jak pieczęć, zamachnął się ręką w dół i waląc nią o ziemię, wytworzył dym. Przeskoczył nad nim do przodu, wiedząc, że prawdopodobnie przykuł do siebie wzrok Namikaze.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

- Słuchaj, to nie jest pora na twoje dziwne zabawy. Nigdzie nie idziesz, zostajesz tutaj pod naszym wzrokiem – Mówił dość poważnym głosem, jak jeszcze chyba nigdy dotąd – Nie wiem z czego słyniesz, ale skoro chwalisz się tak swoją siłą teleportacji. To ja także mogę ci coś powiedzieć, nie tylko ty potrafisz używać znakomitych technik.

Po wypowiedzianych słowach, Ichuza pojawił się dokładnie za nim w mgnieniu oka. Dosłownie, teleportował się za niego, teraz klęcząc. Szybkim ruchem, tuż po pojawieniu złapał rękoma za jego nogi. Wszystko działo się w przeciągu, mniej niż jednej sekundy. Teraz wystarczyło powiedzieć tylko:

- Mam cię. – Rzekłszy, dodał spokojnie – Choćby najmniejszy ruch, a twoje ciało rozpłynie się na poziomie molekularnym. Moje cząsteczki ciała, znajdują się teraz w tobie. Wiem, że na pewno dziwi Cię, że także potrafię się tak szybko przemieszczać. To po prostu lata praktyk i treningów, wśród dobrego towarzystwa.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Nie bardzo wiedziałem co się dzieje,  wybuch dymu i po chwili przyjaciel młodzieniaszka, bo po tym zachowaniu nie wątpliwie nim był, pojawił się tuż przy mnie.  Złapał mnie za nogi co wywołało nawrót bólu, reakcja była naturalna mniej niż  nawet w pół sekundy butelka z sakę znalazła się przy moich ustach. Miałem teraz problem bo mój nowy przeciwnik zabronił mi się ruszać. Piłem więc wciąż trunek, nieco obawiając się że nie wystarczy mi na później i nie będę miał się czym znieczulić.  Jednak jakie to miało znaczenie przy fakcie że zaraz mogę stracić życie?  Zresztą napój smakował całkiem dobrze. Po chwili zaś wszystkie moje troski i drobne sprawy jak utrata życia przestały mieć znaczenie, ujrzałem ją. Przepiękną kunoichi i najzwyczajniej w świecie olałem to że mogę za moment stracić życie.
Puść mnie i fstawaj, wiesz jak fyglątamy kiedy tak przetemna klęczysz- Szepnąłem do Ichuzy  licząc na jego rozwagę, jednocześnie poprawiając włosy i napinając klatę.- Fiitaj! Piękna nieznajoma, nazyfam się Akio. Fłasnie wypierałem nieść pomoc nie...nieszczęśnikom z dego miasta. Jetnak moi dowarzysze, zbytnio obawiają się pozostać tu be zemnie i upierają się żepym pył w ich grupie. Może więc sa...zakończysz ten spór i ruszymy razem z tym tutaj ktory najfyraśniej nie mosze mnie opuścić i uradujemy mieskańcow tego miasta