Ninja Clan Wars

Wkroczyłem całkiem spokojny na arenę. Różniła się ona trochę od poprzedniej wersji. Teraz do dyspozycji mieliśmy wodę, którą w każdej chwili mogliśmy użyć. Wszystko wyglądało całkiem przyzwoicie. Choć szczerze powiedziawszy nie byłem pewny czy przyda mi się to całe jezioro. Może znajdzie się odpowiednia strategia z tym żywiołem związana.. Wątpliwe. Obejrzałem raz jeszcze z czego mógłbym skorzystać i sam nie byłem pewny czy cokolwiek z tego miejsca mi się przyda do walki.. No nie ważne. Teraz pozostało mi poczekać na mojego przeciwnika jakim był Ryo Kiyoshi. Chłopak, a raczej mężczyzna, którego nie widziałem od bardzo dawna. Czyżby przeszedł do wyrzutków tak samo jak mój brat? Czy przypadkiem nie powinien być już ścigany tym bardziej, że pokazał się na turnieju? Nie ważne, nie moja sprawa.

Czekając tak na niego spojrzałem na trybuny. Nie widziałem tam mego brata, co było oczywiste. Mój klon z nim tam teraz rozmawia. Jak go odwołam, dowiem się w końcu co tam u niego słychać i czy kogoś po drodze spotkaliśmy. Trybuny były zapełniony, a niektórzy nawet wołali moje imię. Co jakoś mnie bardziej nie ruszało. Czarna opaska dawała im do zrozumienia, że będą mieli ciekawy pokaz.

Kolejna walka powoli zmierzała do rozpoczęcia. Najpierw miejsce na arenie zajął Akemi Kakukoro. Ocenił szybkim rzutem oka teren, na którym będzie dane mu walczyć i zwrócił swój wzrok w kierunku trybun. Napawał się widokiem tłumu, który śledził jego każdy, nawet najmniejszy ruch w tym momencie. Po chwili na miejsce dotarł również Ryo, który jednak był wyraźnie spóźniony. Hikari widząc i słysząc, że Wyrzutek jest gotowy machnęła szybko ręką mówiąc jednocześnie: - Zaczynajcie. Dała w ten sposób znak na rozpoczęcie kolejnej potyczki w grupie czarnych. Sama natomiast usunęła się w cień, by to Ci dwaj ninja byli w tym właśnie momencie głównymi aktorami, a nie ona.


   Kolejka:
Akemi - atakuje
Ryo - broni się

Theme

     Westchnął ciężko, samemu nie wiedząc z jakiego powodu. Po raz kolejny stanął na arenie, nie znając umiejętności swojego przeciwnika. Po raz kolejny jest zdany tylko i wyłącznie na swój instynkt i po raz kolejny pozostaje mu skorzystanie ze swych wyjątkowo obfitych zdolności taktycznych.
     Nigdy wcześniej nie widział Akemi'ego w akcji. Jego zdolności pozostawały dla Ryo jedną wielką niewiadomą, a samą specjalizację mógł wnioskować ze zwykłego gdybania. Samotnik wyglądał bowiem, jak istny mur, którego nie sforsowałby strzał z armaty. Wyglądał na kogoś, kto wie jak uderzyć w twarz i z nasyconym profesjonalizmem porachować kości. Taką osobę lepiej trzymać na dystans, jak najdalej od siebie, byleby tylko nie wejść w zwarcie. Ryo rzecz jasna nie czuł się bezbronny w starciu z Taijutsu, ale nie chciał mierzyć się w tym względzie z górą mięśni, szerszą niemal dwukrotnie od jego chudawej postury.
     Wzniósł swą brew, rozszerzył powiekę, widząc, jak przeciwnik rozpoczyna swe igrzyska w prawdziwym, mistrzowskim tempie. Stworzył cztery klony, zasłaniając prawdziwego siebie, a Kiyoshi już wtedy nie miał wątpliwości do czego ten manewr będzie służyć.
     Akemi chciał od siebie samego odwrócić uwagę i wykorzystał do tego podstawowe umiejętności, które w tym wypadku zupełnie wystarczały. Ryo pozostało się domyślać, że on sam zniknął pod ziemią, aby w odpowiednim momencie wyjść na powierzchnie, zadając ostateczny, definitywny cios. W głowie wciąż słyszał podniecone szepty widzów, zszokowanych najszybszym pojedynkiem gigantów, jaki kiedykolwiek widzieli. Ninja z Airando rozłożył swojego rywala w zaledwie kilka sekund i była to jedna z huczniejszych wieści, zaraz po tej o samobójstwie dziewczyny z klanu Senju.
     Gdy widział biegnącą w jego stronę zgraję, Smok z Baigai nie myślał nawet stać bezczynnie i patrzeć, jak czwórka kopii otoczy go, rozpoczynając śmiercionośny taniec, gdy sam Akemi wyjawi się w ostatniej chwili, łamiąc Ryo jak byle drzazgę.
     Jego niedoczekanie.
     Posiadał wystarczającą umiejętność reakcji, aby widzieć, jak przeciwnicy się zbliżają. Kiedy tylko znaleźli się w granicy 35 metrów, złożył jedną, jedyną pieczęć tygrysa (szyb. skł. pieczęci: 336) i wzbił się w powietrze (szybkość: 260), wydmuchując w międzyczasie niesamowicie sprężone, śmiercionośne powietrze (siła ninjutsu: 498)
     - Fuuton: Atsugai! - zawołał, wykorzystując w pełni potencjał dzielącej odległości. Wypluwany wiatr, zdawał się być zbyt potężny, aby zwykłe Kage Bunshiny mogły przetrwać jego ciśnienie.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Ostatnio edytowany przez Ryo (2013-09-09 17:32:25)

     Sprężone powietrze, pod postacią śmiercionośnej kuli, bez większej fatygi zmiotło zgraje klonów Akemi’ego, chcących już z samego początku narobić bałaganu, dzięki ciekawym umiejętnościom klanowym. Niestety, nim zdążyli wykonać jakikolwiek atak, pożegnali się ze swoją chwilową, ulotną egzystencją, a sam ich egzekutor, będący jeszcze w powietrzu, począł kontynuować to, co napoczął.
     Wyrzucił swą prawą rękę do przodu, a palce dłoni rozpostarł w postać, przypominającą palczastego pająka. Błysło zielone, oślepiające światło, zdające się zewsząd otaczać Jednookiego.
     Był już gotowy.
     - Shouton! Hashou Kouryuu!
     Stał na kryształowym, dostojnym smoku (szybkość tworzenia kryształu 298), łypiącym z góry na roztaczający się dokoła szpaler stadionu. Paszcze miał rozdziawioną, prezentującą szeregi, szpicowanych, nierównych kłów, wyglądających na gotowe do rozczłonkowania każdego Jerzego*, chcącego rzucić się na ich pastwę. Sam jeździec zaś, nie myślał nawet spocząć, o czym świadczyły jego obie dłonie, składające się w błyskawicznym tempie w dwie, nienagannie odwzorcowane pieczęci - Węża i Tygrysa (szyb. skł. pieczęci: 336). Chwilę potem, miejsce, gdzie jeszcze niedawno stał Kiyoshi,  zostało poddane znacznej deformacji.
     - Doton! Yomi Numa!
     Bagno rozlało się na wszystkie strony, a z każdą chwilą stawało się co raz głębsze i bardziej rozległe (trzecia opcja, największe). Sam Ryo, zawieszony w powietrzu na swoim smoku w pułapie 40 metrów, oczekiwał na reakcje przeciwnika. Wiedział doskonale, że dzięki błotu, uniemożliwił wrogowi wyjście na zewsząd w tymże obrębie, a samo wejście na brązowe połacie, groziło błyskawicznym utonięciem.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

     W pewnym momencie czułem, że mój plan może się udać. Wiedziałem doskonale co i jak mam zrobić. Może po prostu byłem zbyt pewny siebie? Sam nie wiem, nie potrafię dobrze tego zinterpretować. W głębi serca wierzyłem, że moim klonom uda się obezwładnić przeciwnika. Znałem swoje umiejętności i fakt, że rzadko mnie zawodzą.
     Nagle puff.. Usłyszałem ten świst, który oznaczał zniknięcie moich klonów. A to pech, będę musiał rozegrać to inaczej. Choć do końca mój poprzedni plan też się nie zmienił. Czekałem w ukryciu na odpowiedni moment. Ta presja trochę mnie dobijała, ale cóż tu zrobić kiedy nie jest się pewnym swojego planu, jak i tego, że ma się szanse z tym przeciwnikiem.
     Nagle usłyszałem nawoływanie, a raczej słowa, która spowodowały zdziwienie na mojej twarzy "Walka została zakończona. Zwycięża Akemi Kakukoro." Co się właśnie stało? Zaczęło pytać sam siebie? Nie, to na pewno nie jest żadne genjutsu, po za tym Ryo nie zdołał by w tak krótkim czasie "udać głos" sędziego. Nie mam innego wyjścia muszę wyjść.
     - Co jest do.. - powiedziałem pod nosem wychodząc z ziemi trochę zalany potem. Widziałem jak mój przeciwnik leżał na "deskach". Właśnie wygrałem pojedynek bez większej straty chakry. Nie mam po co teraz interesować się co dokładnie się stało z nim. Czas ruszyć na trybuny, muszę dowiedzieć się kim jest mój następny przeciwnik.

z/t -» Arena turniejowa -» Trybuny