Ninja Clan Wars

Wpadłem na ring zdyszany, lekko zarumieniony przez szybkie tempo biegu z rozwianymi, nieułożonymi włosami. Jak zwykle byłem spóźniony, przeciwnik oczekiwał już mojego przybycia. Jak miałem to w zwyczaju, kiedy byłem onieśmielony, tak i teraz moja ręka powędrowała ku tyłowi głowy, drapiąc ją delikatnie, a na twarzy zatańczył zmieszany uśmiech.
    Mój wzrok spoczął na osobie sędziego, a nieśmiały uśmiech na twarzy ustąpił miejsca temu szczeremu i szerokiemu- kolejny raz moją walkę sędziować miał Ryu Namikaze. Przypadek...?
    Miałem cichą nadzieję, że będzie bardziej przychylny mnie, aniżeli Batsu. Wiedziałem jednak, że nie mam na co liczyć - sędziowie zawsze obiektywnie oceniali sytuację, nie kierując się sympatiami. Może to i lepiej. Kto wie, może nie przypadłem sędziemu do gustu?
    Dopiero teraz przyjrzałem się powierzchni areny, była ona dwukrotnie większa niż ta, na której przyszło mi się zmierzyć z Hiroshi'm. Nie była ona jednak monotonna i pozbawiona rekwizytów, jak miały to w zwyczaju ringi turniejowe - tym razem gładkiemu terenowi towarzyszyła para dość masywnych, kamiennych słupów. Nie miałem pojęcia, czy wpłyną jakkolwiek na rozwój wydarzeń, miałem tylko nadzieję, że nie przechylą szali zwycięstwa na stronę mojego wroga.
    Ukłoniłem się delikatnie w kierunku Batsu na znak szacunku, po czym rytuał ten powtórzyłem wobec sędziego. Moja ręka, ba całe ciało było już w gotowości, by błyskawicznie wydobyć niezbędne przedmioty ze schowków, gdyby walka miała rozpocząć się natychmiast. Nie wiedziałem, czy Batsu ma zamiar odpowiedzieć na pozdrowienie, czy może od razu przejść do ofensywy. Jednego byłem pewien - już niebawem miałem poznać siłę i potencjał drzemiący w osobie Batsu Kaguy'i.

     A więc to on. Doskonale go znałem wizualnie. Obserwowałem go, kiedy walczył z Hiroshim. Tak, jego zdolności były bardzo ciekawe. Wykorzystanie ich w walce było... Zaskakująco przydatne. Jednak mi wydawało się, że mogę obejść jego "zabezpieczenia". Uśmiechnąłem się. Następnie przemówiłem.
     - Pozwolisz, że nie ukłonię się, ale przywitam słownie. Miło mi ciebie poznać Ayamaru. - powiedziałem.
     Po moich słowach nastąpiła ofensywa. Natychmiastowo złożyłem serię pieczęci (Szybkość składania pieczęci - 146) i stworzyłem pięć ognistych kul, które mknęły ku przeciwnikowi bardzo szybko (szybkość 140).
     - Hōsenka no Jutsu - powiedziałem po wypluciu pocisków.
     Następnie ruszyłem w stronę mojego przeciwnika. Biegłem w niezłym tempie (szybkość 140) i mogło to wprawić mojego przeciwnika w zaskoczenie. Odnośnie sposobu ataku, którym miałem zranić Ayamaru, wolałem poczekać na jego działania. Jak na razie i tak pokazałem kilka trików.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Kolejny półfinał w końcu się rozpoczął. Na początku inicjatywę przejął Samotnik, który po wypowiedzeniu dwóch zdań do oponenta, zaczął składać pieczęci. Po chwili stworzył 5 ognistych kul, które posłał w kierunku rywala i sam zaczął biec tuż za nimi. Ayamaru już na początku walki wsadzić coś sobie do ust. Wygląda na to, że nie miał czasu między kolejnymi walkami na zjedzenie czegoś pożywnego. Widząc, że z dużą prędkością zbliżają się ogniste kule ku niemu postanowił jak najszybciej uciec z tego miejsca. Jego wybór padł na technikę Dotonu i po chwili znalazł się już pod ziemią. Nie wykonał tego manewru jednak wystarczająco sprawie. Jedna kula trafiła go w lewy bar i spaliła kawałek ubrania, który miał na sobie oraz lekko poparzyła skórę w tym miejscu. Nie miało to jednak większego wpływu na jego sprawność fizyczną i umysłową.

Kolejka:
Ayamaru - atak
Batsu - obrona

     Na nieszczęście dla mnie, mój przeciwnik postanowił mnie zaatakować. Cóz, jego pomysł był dla mnie oczywisty. Schowanie się w ziemi, a następnie natarcie. Jednak zanim wykorzystał technikę Dotonu połknął małą pigułkę. Uśmiech zniknął z mojej twarzy. Walka zaczynała być ciekawa. Przeciwnik siedział pod ziemią.
     - W pizdu, Hyōrōgan. - pomyślałem. [Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
     Na widok wyskakującego Ayamaru wyskoczyliśmy. Tak. Wszyscy trzej postanowiliśmy wyskoczyć wymijając przeciwnika (Szybkość 160). Mieliśmy na celu, pozostać niezranieni, ale również być blisko przeciwnika, aby później móc go trafić tak, aby przepadł. Takie były nasze plany.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

    Stojąc ukryty w chmurze dymu, nie bardzo wiedziałem, co działo się na polu bitwy, zwłaszcza że żaden z moich klonów nie został zniszczony, dzięki czemu mógłby podzielić się ze mną informacjami. Postanowiłem jednak nie wychylać się na razie z ukrycia, nie chcąc ryzykować. Dzięki temu myślałem, że przeciwnik skupi się na moich klonach, zamiast szukać mnie. Powinno się udać, chyba że miał on podobne zdolności, co mój poprzedni rywal.
    Do opuszczenia miłej mi kryjówki zachęcił mnie jednak sędzia, który ogłosił moje zwycięstwo. Początkowo podejrzewałem, że to podpucha, przecież nie wyprowadziłem żadnego poważnego ataku. Nie słysząc jednak odgłosów walki, ostatecznie wyłoniłem się z dymu, ogarniając okiem całą sytuację.
    Ryu Namikaze powoli kroczył w moją stronę, a Batsu leżał na ziemi przy filarze, co nie wyglądało na robotę moich klonów. Odrzuciłem również interwencję kogoś z trybun, byłoby o tym dość głośno. W takim razie sam przeciwnik musiał okazać się przyczyną swojego stanu. Czyżby dopisało mi szczęście?
    Odwołałem zatem klony i rozejrzałem się po trybunach z nieco zmieszanym uśmiechem na twarzy. Nie miałem zamiaru wygrać przez zbieg okoliczności, wolałbym zwyciężyć dzięki swoim umiejętnością. Zdecydowałem się jednak nie narzekać i wziąć to, co zaoferował mi los. Podniosłem zatem rękę do góry. Chciałem pomachać ludziom, którzy mnie wspierali, jednak niemal automatycznie wylądowała ona na tyle mojej głowy, mierzwiąc moją blond grzywę. Tak już miałem w zwyczaju, kiedy czułem się dość nieswojo, nie zamierzałem udawać kogoś, kim nie byłem.
    Nie zwlekając ani chwili, udałem się za sędzią ku wyjściu, jednak nie skierowałem się ku szatni uczestników, lecz na trybuny, by móc obejrzeć walki, które wciąż się toczyły. W międzyczasie regenerowałem chakrę.
    [Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

    [z/t -> Trybuny]