Ninja Clan Wars

[z Tetsu no Kuni]
Już po kilkunastu godzinach podróży znaleźli się w kraju mrozu i śniegu. Temperatura tutaj była zaskakująco niska, a Yaomiemu odmarzły stopy oraz dłonie. Nie zależało mu już na bezpiecznej podróży, teraz chciał jaknajszybciej wydostać się z tego mroźnego kraju i udac się na otwarte morze
- Boże jak tu zimno.. jak oni tu wytrzymują - Szpetał sobie pod nosem, jak zawsze - Ci samurajowie.. w sztukę przetrwania się bawią ?
Zlodowaciały Yaomi opatulił się bardziej w płaszcz i lecąc na karku wodnego smoka podążał w stronę Portu znajdującego się w prowincji Ta no Kuni. Co chwile rozglądał się w około w obawie, że zobaczy kogoś kto zamarzł na lodzie, a przecież on sam nie włada technikami typu Katon.
[do Ta no Kuni - Port]

[Z Shisou]
W Kraju Żelaza zawsze panowała zima... a Logen i Gamatt nie mieli zbyt ciepłych ubrań. Choć Uchiha nie tak dawno nawet przebywał w tych okolicach, nie spodziewał się, że tak szybko tu wróci. Na szczęście nie zamierzali tu długo zostawać, a płaszcz, który nosił czarnowłosy w zupełności wystarczał na krótką przechadzkę w tym klimacie. Opatulił się nim tak, aby wiatr mu nie przeszkadzał, narzucił kaptur na głowę i szedł przed siebie. Jego towarzysz był chyba bardziej przyzwyczajony do podróży w przeróżnych warunkach... jakoś nie okazywał, żeby odczuł zmianę temperatury.

[zt obu -> Tereny Sashigame]

Byłem już coraz bliżej celu. Czułem to... Nie miałem jednak ochoty pokonywać kolejnych kilometrów pieszo. Dlatego też po chwili pojawił się tuż pode mną wielki, ciemnoniebieski, kryształowy smok.
- Tak na pewno będzie szybciej. - Powiedziałem do siebie, po czym wygodnie ułożyłem się na jaszczurze. Teraz byłem już spokojny. Mogłem nawet się zdrzemnąć, ale nie byłem aż tak zmęczony. Rozmyślałem nad ostatnią misją. Musiałem ją dokładnie przeanalizować i gdzie popełniliśmy błąd. Również znalezienie słabych punktów tego klona było bardzo ważne. Jestem niemalże pewien, że spotkamy człek jego pokroju przynajmniej jeszcze kilku. 

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
[z/t ---> Plac Treningowy w Shisou]

Ostatnio edytowany przez Gamatt (2012-03-18 11:47:40)

Kolejna podróż. No ale tym razem mój cel jest bardziej określony. Baigai, ale do niego jeszcze kawałek. Na razie jestem w Tetsu no Kuni. Dopiero teraz zorientowałem się jak tu zimno. Jednak ja nie jestem słabeuszem, który bez powodu się załamuje. Starałem się ogrzać ciepłymi myślami. Mimo to podróż była dla mnie miłym doznaniem. Było dużo łatwiej niż wcześniej. A ja mogłem na spokojnie przeanalizować ostatnie wydarzenia. Urosłem dość znacznie w siłę, ale wciąż byłem słaby. Wkrótce wznowie mój trening, ale na razie będę wędrował. Pochłonięty myślami, nie zauważyłem, że opuściłem samą prowincję. Baigai zbliżało się wielkimi krokami.
(zt---->Sashigame)

Cały czas pełzałem na biało niebieskim, leczniczym ślimaku Katsuyu. Droga ciągnęła się niemiłosiernie, końca nie było widać, lecz prawdę mówiąc.. kres był tuż tuż. Czas płynął tak wolno, że nie można było odróżnić.. ile już przebyłem drogi, ile jeszcze mam do pokonania. Jedyne co mi pozostało to podążanie za moim towarzyszem jakim jest Senti. Dokąd idziemy, tego też nie wiem.

- Obyśmy długo nie maszerowali.. nie lubię długich podróży... niebo.. jest.. - Mruczałem sobie co chwile coś pod nosem, leżąc na jej grzbiecie patrząc do góry - niebieskie i takie ładne...

Po kilkunastu godzinach spokojnie wkroczyłem na tereny Ta no Kuni, tam wyruszyłem w dalszą podróż.

[z/t - > Ta no Kuni]

Jestem już blisko. Czuję to. Ale gdzie teraz. Zaczynam chodzić i pytać. Opisuję im Gisaku, Sentiego i Ichuziego. Na początku nic nie wiem, ale po pewnym czasie otrzymuję strzępki informacji. W końcu udało mi się złożyć informację. Udali się do Ta no Kuni. Idę za nimi. Mimo zmęczenia, nie zatrzymuje się. Może kiedyś przyszłe pokolenia wspomną o mojej wędrówce. Nie ma sensu się nad tym zastanawiać. Idę dalej. Już nie tak daleko. Patrząc na przebyty dystans wręcz blisko. Mam nadzieję szybko ich spotkać i że to koniec pościgu. Niemal widzę mój kolejny cel.
(zt ---> Ta no Kuni)

[Z Sashigame]
Do Kraju Żelaza przybył młody chłopak, odziany w czarny płaszcz z kapturem. Panująca tu zima zawsze zmuszała go do dokładnego opatulania się nim. Nie chciał nigdy złapać tu przeziębienia. Podróż trochę zajęła Logen'owi, ale postanowił nie zatrzymywać się tu. Czuł, że Gamatt tędy przechodził, jednak nie był do końca pewien, gdzie dalej zmierzał. Na rozwidleniu wybrał trasę do Shisou... miał nadzieję, że tam uda mu się złapać przyjaciela.

[zt -> Plac treningowy Shisou]

Ostatnio edytowany przez Logen (2012-03-20 12:21:24)

Gdyby ktokolwiek wśród pustkowia śniegów i lodu spostrzegł światełko w pobliskiej jaskini zaglądając do niej zobaczyłby młodą dziewczynę leżącą na zdobytym nie wiadomo skąd futrze przy niedawno rozpalonym przez nią ognisku którego przy jej zdolnościach rozpalenie nie sprawiło większej trudności. Gdyby ktoś przyjrzał się jeszcze bardziej by zauważył jak po policzku tej pięknej  młodej dziewczyny zapewne z klanu Uchiha wpatrzonej w sklepienie jaskini płynie nie napotykając żadnej przeszkody na gładkiej skórze łza  której przyczyna nie pozwalała dziewczynie odpocząć przed jutrzejszą wędrówką przez kraj pokryty śniegiem za którym czekało Sashigame.

[z/w-->tereny Sashigame]

Ostatnio edytowany przez Miri (2012-03-31 12:17:00)

Podróż, a podróż ciągnęła się niemiłosiernie, a ja wcale nie czułem zmęczenia. Dziwne ? Oczywiście, że nie, w końcu zamiast mnie podróżował summon, jakież to było piękne, tylko odpoczywać, patrząc się w bezchmurne niebo.

- Jak tam ? Daleko jeszcze ? Nudzi mi się - Zapytałem Katsuyu, na której leżałem bezwładnie czekając, aż skończy się ta nużąca przejażdżka.

- Już docieramy do granic Ta no Kuni, zaraz będziemy na miejscu, proszę się nie niecierpliwić - Odparła z zakłopotaniem, po czym lekko przyśpieszyła, dalej kierując się na ukochany wschód świata.

[z/t - > Tereny Ta no Kuni]

Właśnie dogoniłem swoje starsze ja i resztę wojowników. Po drodze, udało mi się zdobyć jakiś czarny płaszcz. Może nie wyglądał okazale, ale przynajmniej chronił przed zimnem.
- To jaki będzie nasz pierwszy krok? - zapytałem się.
Cały czas wypatrywałem karawany z niewolnikami. Krajobraz nie do końca sprzyjał zasadzce. W większości były to przysłonięte śnieżną warstwą równiny. Dało się jednak dostrzec liczne lasy iglaste. Gdy przybyłem tutaj widziałem także kilka jaskiń.
- Ciekawe jaki jest nasz plan? - pomyślałem.

Kiedy wszyscy się znaleźli na miejscu starszy Kazunari zaczął tłumaczyć. - Nasi ludzie są schowani pod śniegiem... Za kilka godzin, legioniści się tu zjawią, tymczasem chodźmy do tej jaskini... - Powiedział wskazując ciemną grotę. Kiedy wszyscy się usadowili zaczął tłumaczyć. - Musimy jedynie pozbyć się legionistów i przeprowadzić ludzi. Teren jest ciężki, legioniści będą osłabieni, zimno na pewno wpłynie negatywnie na nich, mamy szansę. Proszę abyście nie zgrywali bohaterów... - Powiedział, po czym czekał w ciszy na wieści o legionistach. Było dość zimno, padał lekki śnieg, za niedługo białe tereny miały zostać pokryte czerwienią.

- Cholera jasna.. Śnieg ?! Jestem w krótkim rękawku i mam tylko swój biały szalik na sobie. Było mi zimno, a teraz bardziej. Co za debile.. Wysyłać Sabaku do Kraju Żelaza - pomyślałem idąc wraz z Sumiteru do jaskini. Wchodząc do niej widać było po mnie, że staje się chory przez tą pogodę. Trzymałem się za ramiona dłońmi starając się zachować zimno.
- Potrzebuje jakiegoś płaszczu. Lekkiego, ale by był ciepły - powiedziałem do starszego Kazu, a mój głos drżał. - Raczej tu nie spotkam starego mnie... No chyba, że przyzwyczaił się do zimna, tak jak sobie postanowiłem za cel już dawno, dawno temu - pomyślałem czekając jak wreszcie dostane ten cholerny płaszcz.

- Aż na tak dużym poziomie jest starszy ja, że boisz się go nawet spotkać ? - na mojej twarzy było widać lekką bojaźń jak i dumę z tego, że osiągnąłem już tak duży poziom. Może to jest te dziesięć lat. Ale wiedziałem, że mam cel w życiu do wykonania. Po pierwsze zostać liderem klanu, po drugie osiągnąć ogromny poziom w swoich umiejętnościach i nigdy nie zostać zły, zawsze, ale to zawsze pomagać swojej wiosce i bronić ważne dla mnie osoby.
- Po za tym dziękuję ci za płaszcz. Wiem, że brzmię jak egoista, ale potrzebuję go na tą misję co teraz mamy. Nie będzie ci zimno jak go ci zabiorę ? Nie miałem pojęcia, że w tym kraju jest tak zimno - powiedziałem spokojnym głosem ku starszemu Kazu.

- Nie ze mną jest w porządku, z łatwością mogę manipulować chakrą Katon'u chociażby do ogrzania ciała.... Nie bądź taki nerwowy... - Zwrócił się do swojej wersji młodszej. -... Ja się modlę o każdą minutę spokoju. Po tym co byś oglądał przez te 10 lat, na pewno byś się tak nie spieszył do walki jeden błąd, lub ruch kogoś innego i możesz chociażby stracić rękę... - Powiedział wspominając walkę, w której Gisaku stracił rękę. Po kolejnej godzinie Kazunari zamyślił się, jak by odbierał jakieś informacje, po czym wstał. - Ruszamy... - Po tym udał się na niewielkie wzniesienie. Przykucnął, po czym zaczął obserwować niewielką plamę zbliżającą się na horyzoncie. - Tu nas nie zobaczą, a mamy idealny punkt obserwacyjny... Ruszajcie tuż za mną, starajcie się odciągnąć legionistów od więźniów by przypadkiem, któryś nie oberwał. - Tłumaczył wyczekując.

Ostatnio edytowany przez Straznik 1 (2012-05-19 19:16:03)

Byłem opanowany, by się nie pomylić wszystko szybko przebrałem. Zdjąłem wszystkie ważne rzeczy z pleców, po czym nałożyłem płaszcz. Na to po tym powędrowała gurda i moje cenne zwoje. W ten szybki sposób byłem gotowy do drogi. Tym razem  nie siedziałem na Sumiteru, tylko ten szedł za mną. Nałożyłem na niego jakiś kocyk by było mu zimno. Przecież to moloch, on tez nie lubi zimna. Kiedy byliśmy już na miejscu, kucnąłem obok starszego Kazu. Wyciągnąłem korek z gurdy i zacząłem wszystko dokładnie obserwować, jak najlepiej umiałem. Po chwili powiedziałem:
- Jeżeli ruszymy, ja będę z tyłu. Będę ochraniał każdego z was. Jeżeli będzie taka potrzeba jeńców też ochronię - powiedziałem by nie było jakiś pytań do mnie.

Ruszyłem za starszym mną, był on jednak na tyle szybki, że nie mogłem dotrzymać mu kroku.
- Niesamowite! Ta szybkość jest porównywalna do szybkości Gisaku-sensei! - pomyślałem, zadowolony z siebie.
Przeciwnicy padali jak muchy, tylko jeden otyły jegomość, wyglądający na przywódcę stał i nic sobie z tego nie robił. Po chwili również rzuciłem się do ataku, trzymałem się blisko pozostałych i utrzymywałem dużą odległość od grubego przeciwnika. Jak najszybciej zaatakowałem pierwszych legionistów. Wykorzystując to, że są oszołomieni zasadzką, postarałem się zdjąć kilku przeciwników.

Ostatnio edytowany przez Kazunari (2012-05-19 20:48:26)

Wszyscy ruszyli do ataku, plan się powiódł zdezorientowani legioniści, oziębieni i zmęczeni, do tego mróz dawał się we znaki ich zbrojom. Po chwili większość legionistów leżała trupem, a nasz grubasek widząc co się dzieje, jak i również Sabaku uśmiechnął się, po czym jednym ruchem pozbył się tonowego ubrania. Przed ludźmi stał teraz mężczyzna w letnich ciuchach i gurdą na plecach. - Już wiem, czemu kazał mi podróżować z tą karawaną... Cholerny Ichitsu... Wie o praktycznie każdym ruchu partyzantów... - Powiedział starszy Miyaguchi, po czym z gurdy zaczął wychodzić piasek, jednak był koloru srebrnego, przez co ciężko było go dostrzec na białym tle krainy. W jednej chwili zaczął tworzyć się wir ze srebrnego piasku, który otoczył jeńców jak i całą tróję, wojowników, oraz legionistów. Po chwili przerodziło się to w piaskową burzę. Miyaguchi złożył do tego pieczęcie, po czym z jego rąk wystrzeliła wiązka elektryczna. - Raiton: Kangehika! - Chyba większość wie, że srebro jest idealnym przewodnikiem elektryczności. Zaś srebrne drobiny były teraz dosłownie wszędzie. W jednej chwili wszyscy zostali porażeni prądem i osłabieni.

Okazało się, że ten gruby osobnik jest tak naprawdę, starszym Miyaguchim. Nie udało mi się obronić przed jego atakiem. Padłem na śnieg i przez chwilę leżałem sparaliżowany. Zaraz jednak udało mi się podnieść, cały czas  przebiegały po mnie pojedyncze porażenia. Podniosłem kunai'a, którym walczyłem z legionistami i stanąłem w pozycji obronnej.
- Cholera, gość jest silny. Znowu muszę trzymać się z tyłu i czekać na dobrą sposobność do ataku. Jak tylko będę miał okazję to będę musiał się schować i ewentualnie walczyć klonami...  - pomyślałem, obmyślając plan.
Nie chciałem powtórzyć sytuacji, która wydarzyła się na początku misji. Liczyłem, że starszy ja jest na tyle silny by dać mu radę, oczywiście ma pomoc moją i młodszego Miya.

- Jestem tuż za tobą! - odpowiedziałem, starszemu sobie.
Okazało się jednak, że póki co nie dane mi będzie walczyć ze starszym Miyaguchi'm. Osłabione niedobitki legionistów, postanowiły mnie zaatakować.
- Są na tyle wycieńczeni, że mógłbym większość sprzątnąć kulą ognia, ale muszę dalej oszczędzać chakrę. - pomyślałem.
- Pokonam tą grupę i wrócę! - powiedziałem.
- Kage Bunshin no Jutsu! - krzyknąłem tworząc dwa klony.
Cała trójka stanęła naprzeciw wrogowi. Starałem się nie szarżować w sam środek, tylko eliminować przeciwników pojedynczo. Pierwszego pokonałem sam, markując pierwszy atak, a następnie przeszywając go kunai'em. W tym momencie ruszył na mnie od tyłu kolejny oponent, jednak po chwili leżał na śniegu ugodzony przez klona nożem w plecy. Kolejny został zaatakowany z trzech stron przeze mnie i repliki. Czwartego zaatakowały moje dwa bunshin'y, wywracając go kopniakiem i nokautując uderzeniem w głowę. Przez następne kilka minut walczyłem w ten sposób z resztą napastników.
- Ciekawe jak radzi sobie Gisaku-sensei? - pomyślałem, wciąż bałem się, że może pod wpływem emocji popełnić jakiś błąd.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Ostatnio edytowany przez Kazunari (2012-05-21 19:45:53)

Kazunari z łatwością pokonał swoich przeciwników z pomocą dwóch klonów. W tym czasie starszy Kazunari nacierał na starszego Sabaku, jednak ten zdołał złapać go swoim piaskiem, mocno ścisnął lekko uszkadzając nogę, po czym rzucił nim gdzieś daleko, wcześniej posyłając jeszcze trochę Raiton'u w jego ciało. Teraz obaj Miyaguchi stali przed sobą. Kiedy młodszy wspomniał o Kumiko starszy zrobił dziwną minę jak by starał się coś przypomnieć. - A tak, był ktoś taki... Nie żyje od bardzo dawna. - Po tym wysłuchał do końca co miał do powiedzenia młodszy. - W pewnym stopniu masz rację, chciałem się zemścić na tych, którzy ją zabili, legioniści wraz z Ichitsu mi to umożliwili, dali mi wiedzę i możliwości do rozwoju. Kiedy legion odejdzie wraz z Ichitsu odbudujmy ten kontynent... To jest nasz cel... - Wypowiedział się, po czym 1/3 piasku ruszyła na Miyaguchi'ego w postaci srebrnej pięści, nie była tak szybka jak piasek chłopaka, ale na pewno piasek ten był silniejszy.