Ninja Clan Wars

Tak więc dalsza część podróży była znacznie szybsza. Niedługo mi zajęło przekroczenie granicy Boin. Już tylko ta prowincja dzieliła mnie od mojej rodzimej prowincji - Hidari. Zatrzymałem się na terenach Boin aby przyjrzeć się odmienionej prowincji.
- Spokojnie... Irytuje mnie ten spokój, jaki tu panuje... - Pomyślałem, po czym zniknąłem, chciałem już jak najszybciej znaleźć się w Hidari, ciekawość mnie zżerała jak to wszystko wygląda. Ciekawiło mnie również kogo uda mi się spotkać.
- Już prawię... - Chwile biegu, po czym wręcz zniknąłem.
[z/t ---> Hidari/ Klan Uchiha - Skaliste góry]

[z Hidari]
Ślimak najszybciej jak potrafi pełzając po ziemi, wkrótce znalazł się na terenach Boin. Podróż jak można się domyślić, minęła bez przeszkód, bardzo spokojnie. To właśnie tutaj miał zatrzymać się i poczekać na osobę, której wyczekiwał od dłuższego czasu. Nie odwołując Katsuyu, ześlizgnął się z jej grzbietu, zostawiając na niej tylko wielki zwój ; drugi zabrał ze sobą.
- Czy ty tez miałaś wrażenie, że ktoś za nami podąża ? – Spytał chłodnym i zirytowanym głosem młody Klanowicz, spoglądając na wielkiego ślimaka.
- Niestety, nic takiego nie byłam w stanie spostrzec. – Odpowiedziała mu jak zawsze miłym głosem Katsuyu.
- Dla wszelkiej pewności, zostań jeszcze ze mną chwilę, mam pewne złe przeczucia. – Rzucił ostatnie słowa  w kierunku ślimaka, który właśnie chował wielki zwój w swojej buzi, kiwając głową.  Chłopak podszedł bliżej, jej grzbietu i pokazał do niej pewien gest, tak jakby chciał powiedzieć „dwa”. Ślimak owinął się wokół niego, zabezpieczając go z każdej strony. Młodzian rozwinął pod swoimi stopami niebieski zwój, po czym usiadł na ziemi.
- Wątpi by ktoś chciał walczyć, ale opuściliśmy Hidari i nie czuje się bezpiecznie. Trzeba to przeczekać. – Mówił młody Shinobi, do summona, który stworzył jakby pierścień na ziemi, stykając swoją głowę z końcem ogona.

Chłopak siedząc cały czas czuł, że pewna osoba zbliża się coraz bardziej. Gdy osoba zachowała pewną odległość Yaomi poderwał się z ziemi, zostawiając na niej swój płaszcz. Wstając z ziemi skierował swój wzrok praktycznie w stronę miejsca pobytu Takashiego, mimo, że dzieliła ich Katsuyu. Gdy owy przyjaciel odezwał się tym samym głosem co 2 lata temu,  Yaomi poczuł skurcz w brzuchu a jego serce przyśpieszyło.
-Ta..Ta..Takashi ? – Pomyślał, przy czym jego oczy rozszerzyły się i złapał się prawą ręką w brzuchu. Po chwili jednak zdjął rękę z pasa i zamknął oczy – Uspokój się nie wiadomo o co chodzi.
- Katsuyu, KunaIchi – Powiedział cichym głosem, podnosząc prawą dłoń do góry, do położonego obok niego ślimaka. Po jego słowach ślimaczyca zaczęła z wielką szybkością ślizgać się po ziemi w tej pozycji co leżała ; tworząc pierścień. Gdy chłopak opuścił rękę zatrzymała się w miejscu, tuż przy jego prawej stronie. Teraz Yaomi mógł twarzą w twarz stanąć ze swoją dawną miłością, mimo, iż usłyszał jego głos, że go widział, nie mógł uwierzyć, że to naprawdę on.
- Takashi.. Zaginąłeś te kilka lat temu, tyle cię nie widziałem. Jak to się stało, gdzie byłeś, czemu kazałeś mi tyle czekać i tak naprawdę czego chcesz ? – Odpowiedział mu ledwo panującym tonem młody wojownik klanu Hyuuga. Pod jego nogami wciąż leżał niebieski, rozwinięty zwój, a po prawej stronie leżała Katsuyu. Za nim jeszcze Takashi zdążył wydać odpowiedź, Yaomi zaczął iść powoli w jego stronę.

-Tak, tak, to ten sam Takashi, słodziaku... - odezwałem się do chłopaka, szczerząc zęby.
Także zacząłem iść w jego kierunku, jednak nie rozdzielałem dłoni, może potem porobię coś ciekawego, na ten moment mogłem sobie na to pozwolić, potem najwyżej zregeneruję chakrę.
-Hm, zwolnij... Zginąłem, ale przecież na własne oczy widziałeś jak zostaję wskrzeszony, przywrócono mnie do życia i oto jestem, nic mi nie jest. A w sumie chcę tylko pogadać, tak sądzę. - odpowiedziałem mu, ciągle z uśmiechem, ale nieco mniejszym.
-Nie pamiętam za dobrze... Nie wiedziałem, że masz pakt ze ślimakami, to wielki zaszczyt móc w ogóle zobaczyć Panią Katsuyu. Jestem medykiem, a ona jest wręcz stworzona dla medyków. Wybrałem jednak żaby, co nie zmienia faktu, że wiem to i owo o jej zdolnościach, czas w bibliotece nie jest czasem zmarnowanym. - puściłem mu oczko, czekając aż podejdzie.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

-Jak zawsze seksowny... - pomyślałem, obserwując każde jego ruchy.
-Dzięki, wiesz co? W sumie to nic... - zachichotałem.
-Myślisz, że zrobiłem to specjalnie? Jeśli tak, to bardzo się mylisz, nic nie mogłem z tym zrobić, nie byłem zależny od samego siebie, zrozum to. - rzuciłem, ale ciągle z uśmiechem.
-Ehh, młodzi się nigdy nie nauczą... - powiedziałem pod nosem, kierując wzrok w dół, kiwałem jednocześnie głową. -Ale to w sumie urocze.
Nie mogłem rozłączać dłoni, już niewiele brakowało, wokół nich pojawiła się już niewielka obłoczka z chakry, połyskująca światłem, może i dawało się to we znaki, ale nie aż tak przesadnie. Do przywołania jeszcze trochę mi brakowało, nie mogłem zrezygnować, to nie miałoby sensu, musiałem po prostu przystopować chłopaka i w sumie wykorzystałem ku temu prostą technikę. Natychmiastowo wyplułem z ust sporą ilość chakry pod postacią ognistej kuli, ale poczekałem na odpowiedni moment, chciałem spowolnić chłopaka, lub nawet go zatrzymać, nie miałem innego celu.


[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Cały czas nie przerywając swoje biegu, rwałem na przód, wprost na Takashiego. Gdy ten skoncentrował na mnie ognistą kulę, odskoczyłem w prawo robiąc przewrotkę, po czym od razu wstałem. Jednym machnięciem otrzepałem swoje ubranie i odetchnąłem z ulga, iż w ostatniej chwili udało mi się jej uniknąć. Nie marnując jednak czasu biegłem cały czas na swojego, teraz przeciwnika.
- Uhh… może być ciekawie, widzę on też nauczył się trochę nowych sztuczek, w końcu coś przywołuje – Myślał, Yaomi wciąż obserwując członka klanu Nara, szukając jego słabych punktów – Na razie pobawmy się w TaiJutsu.
Gdy był blisko niego, zamachnął się z maksymalną szybkością i spróbował wycentrować głębokie cięcie. W momencie gdyby się nie udało, lub w momencie sparowania ataku, natychmiastowo młody chłopak odskakuję do tyłu.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Ostatnio edytowany przez Yaomi (2012-02-05 17:48:29)

Dzięki ognistej kuli kupiłem sobie trochę czasu, wystarczającą jego ilość, która pozwoli mi na przywołanie bez żadnych przeszkód. Wykorzystałem ten sam moment co Matsuo, poczekałem, aż Yaomi się do mnie zbliży. Wokół moich dłoni było widać już pokaźną kulę świetlistej chakry.
-Mogę zaczynać. - powiedziałem sam do siebie. -Kuchiyose no Jutsu.
W tym momencie kula światła zwiększyła swoją objętość, pochłonęła mnie i częściowo mojego aktualnego przeciwnika, stworzyła jednocześnie odrzut energii, właśnie te zjawiska towarzyszyły przywołaniu. Yaomi mógł zostać odrzucony, biorąc pod uwagę nikłą odległość jaka nas dzieliła.
-Znowu? Takashi, dlaczego? - odezwał się Fukusaku.
-Właśnie zamierzałam ugotować jakiś obiad, myślałam, że będziemy mieli spokój i zjemy spokojnie. - a tuż po nim Shima.
I dopiero w tym momencie światło zniknęło i Yaomi mógł dostrzec mnie z Dwójką Wielkich Sage na ramionach.
-Przepraszam, ale znów mam walkę. Odesłałem was wcześniej, bo byłem nieco wściekły a także smutny. Ale muszę znowu skorzystać z waszej pomocy. - zwróciłem się do żab, jednak patrzyłem na Yaomi'ego.
-Byle szybko...
-Ma, ucisz się. Takashi, wzywaj nas kiedy tylko chcesz. - Shimie przerwał Fukusaku i zwrócił się po tym do mnie.
-Dziękuję wam. - odpowiedziałem im i czekałem na ruch...przyjaciela?

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]