Ninja Clan Wars

Gisaku w końcu dopłynął na miejsce. Chłopak szybko zszedł ze statku i udał się na spacer w celu odnalezienia miejsca, gdzie można przenocować. Chłopak wszedł do pierwszego lokalu. Tam otrzymał klucze do pokoju. Chłopak szybko poszedł do pokoju. Po wejściu do środka młodzieniec od razu zamknął drzwi po czym... zasnął. Zaraz po przebudzeniu Gisaku ogarnął się po czym opuścił lokal. Młodzieniec udał się jeszcze na śniadanie do drugiego baru. Po posiłku młodziak odnalazł łódź oraz wszedł na pokład. Chłopakowi zależało by jak najszybciej znaleźć się na miejscu. Jego wzrok był niezwykle słaby.
Mam nadzieję, że mój wzrok wróci do normy pomyślał chłopak odpływając.
[z/t=> Airando]

Przybiłam do brzegu kontynentu i mogłam poczuć wolność, za którą tęskniłam na statku. Brak swobody mocno mi doskwierał, więc truchtem zaczęłam biegać po okolicy. Miejscowi mogliby pomyśleć, że komuś dziecko uciekło. Miałam to gdzieś. Po krótkim "wyszaleniu" się skierowałam swoje kroki do Boin - krainy, która była na mojej drodze do celu. Zmierzałam do Hidari, by obejrzeć miejsce, gdzie panował wielki Masaru Uchiha.

[zt -> Droga główna / Boin]

Statek nareszcie dobił do portu. Byłem niesamowicie podekscytowany. Do Kraju Błyskawic dzieliło mnie na prawdę nie wiele. Porzuciłem marzenia zostania uczniem Matsuo. Facet znikł równie szybko jak się pojawił. Choć był interesujący, to na pewno nie na tyle, abym miał go szukać po całym kraju wody. W tym miejscu nie trzymało mnie nic. Po zakończeniu misji, mogłem obrać nowy cel. Przeczucie mówiło, aby był to Kraj Błyskawic, choć pewnie nigdy nie zdołam tego wytłumaczyć. Coś mnie tam niesamowicie przyciągało, niczym magnes.
Będąc w Mieście Portowym, długo tam nie zagrzałem. Chciałem jak najszybciej zakończyć podróż, toteż ruszyłem z entuzjazmem przed siebie.

(z/t Boni Droga Główna)

Droga przez morze była pierwszą od tak wielu lat, gdy z własnej woli poruszałem się po świecie. Z sentymentem zacząłem wspominać podróże do Kraju Ognia w poszukiwaniu Matsuo. Uśmiechnąłem się. Przewoźnik, który prowadził prom patrzył na mnie ze strachem i szacunkiem zarazem, co chwila zerkając na Gunbai.
- Insygnia Władzy? Więc to takie uczucie być wszędzie rozpoznawalnym... - Pomyślałem, zauważając od razu reakcje "kapitana". Gdy tylko trafiłem do miasta postanowiłem się już nie zatrzymywać - ruszyłem od razu w stronę Miuriyoko.
z/t -> Boin/Miuriyoko

Bekenn udał się do Miasta Portowego, w Yu no Kuni. Przechadzał się raz po raz oglądając statki, poznając ludzi w mieście i romzawiając z nimi. Miał przeczucie, że spotka tu osobę odpowiedzialną za jego przyszłość...
-Ech... nie ma co robić
Znudzony ninja poszedł do kawiarni i usiadl sobie, wyczekując tego, co go może spotkać. Poszukał sobie mapy świata i zaczął szukać miejsc, do których może się udać. Bardzo go zainteresowała opcja udania się do Boin, które mieściło się w Kraju Błyskawic. Niezwłocznie udał się do Boin...

[z/t -> Boin / Droga Główna]

Spoglądałem raz po raz na niebo. Było jeszcze wcześnie, temperatura także była odpowiednia. Byłem znużony całą tą drogą jednakże, jak to mówią, cel uświęca środki. Nie byłem jeszcze pewny, czy cała ta historia z tą organizacją to prawda czy chłam, jednak nie miałem nic do stracenia godząc się i dołączając, jeżeli organizacja rzeczywiście istnieje. Zaufałem Senti'emu, w końcu wyciągnął do mnie pomocną dłoń. Ale co, jeżeli okaże się fałszywy, jeżeli mnie zabije? Nie wolno ufać ludziom, ale co miałem zrobić zaraz po ukończeniu akademii? Sam rady bym nie dał w wielkim świecie, a tak to mam kogoś kto mi pomoże...

z/t Airando/Miasto Portowe

Zmęczony podróżom, szedłem twardo do przodu. Nie wiedziałem dokładnie dokąd zmierzam i po co tam zmierzam, jednak zaufałem pewnemu człowiekowi i idę właśnie za nim. Miasto widać było, że tętni życiem. Zapewne nie dało się tu nudzić, wielu ludzi tędy przecież przechodziło i nieraz nocowało. Byli tutaj też przecież zwykli mieszkańcy, którzy korzystali z uroków zycia, pracowali i mieli swoje rodziny. Następnym przystankiem w mojej, a raczej naszej podróży, bo przecież nie idę sam tylko z Sentim, było Kanketsu. Jeszcze nigdy tam nie byłem, ale trudno zaraz po opuszczeniu rodzinnych stron zwiedzić wszystko. Zatem podążałem dalej za Sentim, własnie do Kanketsu, przyszłość była nieznana i tego się po części obawiałem, ale też mnie to ciekawiło. Rozmyślenia o tym wzięły górę i całą podróż niemalże o tym myślałem...

z/t Kanketsu

[z Yu no Kuni]
Do miasta portowego po dłuższej podróży dotarł młody chłopak, odziany w czarny płaszcz z kapturem naciągniętym na głowę, choć nie padało. Co go wyróżniało spośród tłumu - duży zwój, który ów młodzieniec miał umocowany na specjalnej linie na plecach. Spod kaptura widać było jedynie troszkę rysów twarzy - głównie podbródek i dolne części kości policzkowych. Jednak podróżnik postanowił zdjąć kaptur, ukazując dokładnie swoja twarz. Czarne, długie włosy, spięte z tyłu, uwydatniały jego smukłą twarz, na której widniała powaga. Rozglądał się nad brzegiem portu za statkiem, którym mógłby dopłynąć na wyspy. Popytał się paru osób co wiedzą o tamtejszej kulturze, a przy okazji dowiedział się, że najpierw najlepiej zwiedzić największą wyspę...
Taki też cel obrał sobie Logen. Wśród kapitanów popytał się, który mógłby go zabrać na pokład... nie trwało to długo. Niecałą godzinę później był już na kołyszącym się statku, na morzu.

[Logen zt -> Las w Ariando]

Szybko dotarłem do Kraju Gorących Źródeł, do Miasta portowego konkretnie. Bowiem Shima wskazała drogę właśnie do tego miejsca.
-Gdzie teraz? - spytałem.
-Zaraz sprawdzę. - zaczęła używać swojego języka, starając się wyczuć chakrę Uchihy.
-Chłopcze Takashi, jesteś pewny tego wszystkiego? Wiesz w ogóle co potrafi ten cały Logen? - odezwał się Fukusaku.
-Sam nie wiem... Ale po prostu chcę przejąć zwój. Chodzi mi przede wszystkim o Mei i Rokutaro... Mei to moja uczennica, którą niedawno poznałem, a Rokutaro to Wyrzutek, z którym przyszło mi się spotkać kilka dni temu. Obydwoje chcą podpisać z wami pakt, stąd ta zachcianka. Ale to nie wszystko... Po prostu chcę, mam taki kaprys... - wyjaśniłem.
-Nie wiem czy... - zaczął Pa.
-Mam... Musimy dostać się drogą morską gdzieś na wschód. Tam gdzieś popłynął. - przerwała mu Ma.
-W takim razie ruszamy... Najbardziej na wschód, tak jak wskazałaś, znajduje si