Ninja Clan Wars

Tenshi przybywszy na tereny tetsu no kuni nie czuł się wcale nieswojo. Usiadł z zamiarem odpoczynku lecz coś nie dawało mu spokoju, po chwili przypomniał sobie o tym że powinien szukać zadania, licząc na to iż żadne zadanie nie przejdzie mu koło nosa położył się pod drzewem i uciął sobie krótką drzemkę. Po przebudzeniu, wstał i zaczął chodzić po terenach tetsu no kuni, wypytując ludzi czy w tej prowincji nie ma dla niego zadań, po dłuższym okresie bez efektywnego szukania pomyślał:
- Może udam się teraz do kraju gorących źródeł. i udał się w tymże kierunku.

[z/t Yu no kuni/tereny Yu no kuni ]

Ostatnio edytowany przez Tenshi (2012-04-03 21:07:52)

Na niebie pojawił się dziwny, biały ptak. Cóż to było ? Tak, to ja, a kto inny stworzyłby coś tak pięknego unoszącego się w powietrzu ? No właśnie, nikt... A przynajmniej nikogo takiego nie znałem. Nagle zauważyłem znajomą postać na ziemi. Obniżyłem stanowczo swoją wysokość i wylądowałem blisko Takashiego
- Yo... Poznaj moje nowe umiejętności ! - mówiąc to, Takashi mógł zobaczyć na mojej twarzy wymalowaną dumę. I bardzo dobrze, bo tak się czułem. Mogłem teraz atakować z dystansu czy nawet z góry... Przeciwnicy byli w okropnej pozycji... Ale chwilę później ta myśl zniknęła. Uznałem, że jestem zbyt pewny siebie.  Nie próbowaliby w końcu atakować Kraju Ognia gdyby nie byli odpowiednio przygotowani.

Rozmowa nie trwała wiecznie, z dala można było usłyszeć odgłosy walki a z miejsca gdzie powinno znajdować się miasto unosiła się smuga dymu. Po chwili i bohaterom odpoczynek nie był dany, z daleka zbliżał się oddział ludzi uzbrojony w łuki, kusze oraz broń do walki w zwarciu. Napastnicy skupiali się by głównie otoczyć dwójkę ninja, ale nie szykowało się jeszcze, by mieli zaatakować. Najwidoczniej wojna inwazja czy pojedynczy atak był dokładnie zaplanowany gdyż zza horyzontu wychodziły kolejne smugu dymu, które wychodziły z większych miast kraju. Przeciwnicy byli coraz dłużej a z oddali widać było większy ruch jakby armii. Dodatkowo Takashi jako weteran kryształowej wojny mógł, od razu zauważyć, że przeciwnik różni się od poprzedniego, Jakby mieszkańcy kontynentu zaatakowali sami.

- Widzę... - opowiedziałem z całkowitym spokojem. Pierwszy raz widziałem coś takiego, nigdy wcześniej nie brałem udziału w wojnie, bitwie. Byłem lekko zdziwiony tym widokiem ale nie miałem czasu na rozmyślania. Słowa Takashiego jak zwykle skupiały się na tym, by jego podopiecznemu - to jest mi - nic się nie stało. Zdążyłem już do tego przywyknąć. Wiedziałem, że sensei jest upartym człowiekiem dlatego nie próbowałem się kłócić na ten temat. Zanim przeciwnicy zdążyli mnie otoczyć, szybko wzniosłem się do góry i krążyłem nad polem bitwy tak, żeby łucznicy nie mogli do mnie celować albo żeby przynajmniej utrudnić im tą czynność. Włożyłem już jedną dłoń do torby z gliną
- Jeżeli coś pójdzie nie tak to będę gotowy... - pomyślałem, patrząc na moich przeciwników. Zastanawiałem się czy wśród nich jest chociaż jeden ninja. Ja nikogo takiego nie byłem wstanie zauważyć, jednak wiedziałem, że może się taki osobnik ukrywać w postaci zwykłego żołnierza. Na razie nie zostało mi nic innego jak latanie nad polem bitwy.

Rokutaro wzniósł się w powietrze na swoim dziele z gliny, ptak uniósł go na pewną wysokość. Pomyślałem, że da mu to swobodę w unikach, mam nadzieje, że jakoś pomoże. Łucznicy i kusznicy stojący na tyłach wymierzyli w niego swoimi strzałami, już to mnie zaniepokoiło, jednak nie popełniałem jakichś niepotrzebnych ruchów, które mogłyby zaważyć o życiu mojego ucznia lub mojego własnego. Któryś z ludzi odpowiedział na moje pytanie, nie chciałem pozostać mu dłużnym.
-Ja w imieniu tylko i wyłącznie swoim jestem zmuszony zignorować wasze słowa. - rzuciłem pewny siebie głośnym tonem, tak, by każdy mnie słyszał.
-Powiedzcie mi tylko z czyjego rozkazu działacie i jaki jest wasz cel, naprawdę chcemy uniknąć walki, śmierć nigdy nie była czymś, co lubiłem, jednak w takim wypadku nie pozostawiacie mi wyboru, jeśli oczywiście nie wyjaśnicie mi co tu się dzieje. - dodałem potem, póki oni nie atakowali, z tym także wolałem się wstrzymać i ja.
Wokół moich złączonych dłoni pojawiła się już bardzo duża kula jasnej chakry, co świadczyło o gotowości techniki przywołania. Skupiłem dokładnie chakrę, a kula powiększyła się, przywołując Żabich Sage, czemu towarzyszył wybuch światła, a także lekka fala uderzeniowa. Kiedy wszystkie efekty minęły, na moich barkach siedziały już Fukusaku i Shima.
-Zbierzcie dla mnie chakrę natury, prosiłbym o to, nie wiem do czego dojdzie, a nawet nie pytajcie, sam nie wiem. Po prostu zbierzcie dla mnie chakrę natury, zamierzam użyć Trybu Mędrca, w razie czego oczywiście. - powiedziałem cicho do moich summonów, szepcząc, ledwo co ruszałem ustami.
Zdołałem jeszcze usłyszeć ciche rozmowy w tłumie, widać, że świat o mnie słyszał, miałem racje, ludzie mówią o mnie, pamiętają, yeah.
-Świat usłyszy o mnie, będzie jeszcze głośniej niż poprzednio. - pomyślałem sobie, wszystko dokładnie, przez cały czas, obserwując.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Ostatnio edytowany przez Takashi (2012-04-09 11:09:45)

Pojawił się błysk, i tak kilku wystraszonych ludzi z nerwów puściło cięciwy, wysyłając ostre strzały w kierunku Takashiego, zaraz po tym poszli za ciosem, złapali za miecze, katany i inne niebezpieczne przedmioty by zabić swojego przeciwnika. Nikt nie słyszał już tego co mówił do nich Nara. Tylko jedna osoba, która poprzednio przemówiła do bohatera, zorientowała się z kim mają do czynienia i zaczęła uciekać. Rokutaro z wysokości miał dobry widok na miasto, które było oblegane przez setki a może tysiące żołnierzy, zaraz za nimi był zbudowany obóz, w którym było dosyć spore zamieszanie jednak dystans był za duży by Wyrzutek mógł dostrzec co się tam dzieje.

- Mogłeś się tego spodziewać sensei... - pomyślałem, widząc co się zaczęło. Przynajmniej w moim kierunku na razie nic nie leciało. Ale czy mogłem się cieszyć z tego powodu ? Raczej nie... Spojrzałem się przed siebie - zauważyłem otoczone miasto przez tysiące przeciwników.
- I że niby nasza dwójka ma sobie z tym poradzić ? Owszem, Takashi jest dobry ale to jest szaleństwo... - skomentowałem całą tą sytuację. Przygotowałem już bombę, a raczej jej miniaturkę. Musiała mieć ona kształt ptaka żeby została zdetonowana w odpowiednim miejscu. Wyglądała podobnie jak mój ptak na którym latałem - maił zakrzywiony dziób, szeroki ogon, a jedyną różnicą było to, że miał dwie pary skrzydeł. Rzuciłem moje dzieło w dół i nieznacznie je powiększyłem. W przeciwieństwie do ataku Takashiego, mój miał być czysto ofensywny. Ale... Na razie wybuchowe dzieło latało wokół mnie. Jeżeli jakakolwiek strzała poleci w moim kierunku, bądź Takashi zrobić coś co będzie oznaczało definitywne zaczęcie walki - nie oszczędzę ludzi pode mną. Nadal jednak przejmowałem się widokiem miasta jak i obozu - nie był to dobry znak, za tym kryło się coś więcej.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]