Ninja Clan Wars

Młody Namikaze mógł długo napawać się tym, że wykonał pierwszą misję w swoim życiu. Postanowił więc odpoczywać, a po dłuższym czasie mógł dostrzec dość niedaleko wioskę, a raczej coś o wiele mniejszego niż wioskę. Zalążek cywilizacji mógł dać mu wiele do myślenia, a do tego zachęcić, aby odwiedzić te miejsce. Może właśnie tam rozpocznie się jego kolejna przygoda? Droga była kręta, na tyle kręta, aby zająć trochę czasu chłopakowi.
Na nieszczęście, zaczęło kropić, toteż musiał się spieszyć jeśli nie chciał zmoknąć.

Młody Namikadze po chwili dotarł do "osady". Chłopak jednak był cały przemoczony. Niestety, deszcz był duży. Ograniczał on widoczność i obniżał morale. Temperatura spadła. Robiło się na prawde nieprzyjemnie. Tokito spotkał starca, stojącego przed karczmą. Dziadek ten był wyraźnie przygnębiony. Spojrzał na młodzieńca i rzekł
Chłopcze. Mam nadzieje, że walka nie jest Ci obca. Mam dla Ciebie zadanie. Usłyszałem jak pytałeś się o nie innego gościa. Tak więc twoja misja będzie polegała na odzyskaniu mojej własności. Jest nią metalowy krzyżyk. Bardzo cenna pamiątka po moich zmarłych rodzicach. rzecz ta zostałą mi skradziona przez trzech rzezimieszków. Jeśli ją dla mnie odzyskasz wynagrodze Ci to po tych słowach staruszek czekał na reakcję młodego Namikadze.

Ten krzyżyk zapewne zabrali do swojej kryjówki. Musisz iść tą oto drogą. Nie są jakoś specjalnie wyszkoleni. To lokalne łobuzy. powiedział mężczyzna po czym wszedł na chwile do swojej chaty.  Nie minęła minuta a gość był z powrotem. Dał Ci drewniany krzyżyk i poweidział
To co mi ukradli, wygląda jak ta podobizna. Zachowaj ją proszę a będziesz pewny, że znajdziesz odpowiedni przedmiot. Drewniany krzyż możesz zachować już na zawsze. Niech Cię chroni rzekł dziadek. Rozmowa dobiegła więc końca. Młody Namikadze musi udać się wgłąb lasu. Dzaidunio natomiast wrócił do swojego domu.

Młody Namikadze podróżował wskazaną drogą. Na jego szczęscie jak do tej pory nic nieciekawego się nie działo. Podróż dłużyła się i dłużyła. Po pewnym czasie chłopak natknąl się na ślady stóp. Gdy za nimi podążał, zobaczył, że zbóje się rzdzielili. Dwóch poszło drogą, natomiast jeden skręcił w prawo. Ślady nie zostały zatarte. Las był niezwykle wilgotny, dlatego ślady były bardzo wyraźne. Co teraz zedecyduje młody chłopak ? Namiadze nie jest obeznany w tym terenie, dlatego podróżuje wolniej od swoich przeciwników. Musi być ostrożny oraz czujny. Jego podróż dłuży się nimiłosiernie. No cóż. Tak bywa.

Po krótkiej podróży Tokito dotarł na swojego rywala. Niestety, ten wiedział już o przybyciu chłopaka. To w jaki sposób się dowiedział jest tajemnicą. Młody Namikadze początkowo nie wiedział o co chodzi. Skąd u licha ten gość o nim wiedział. Mężczyzna zaśmiał się i spojrzał na chłopaka
Chłopcze człowieka może oszukasz, ale przyrody w życiu. powiedziął po czym na jego ramieniu pojawił się niewielkich rozmiarów ptak i zaczął coś tam ćwierkać. Namikadze nie wiedział dokładnie co się dzeieje. Niestety, nie uda mu się szybko wykończyć przeciwnika. Walka jest nieunikniona. Mężczyzna wstał z pnia, na którym siedział po czym niezgrabnie dobył katane. Widać, że nie miał z tym orężem do czynienia zbyt często.

Chłopak postanwił zaatakować. Jednak wybrał chyba najgorszy z możliwych sposobów ataku.  Gdy Tokito szybkował w powietrzu przeciwnik po prostu wystawił katanę. Jeżeli młodziak nic nie zrobi, po prostu nadzieje się na miecz. Namkadze wykazał się straszną głupotą a styl ataku był abrdzo chaotyczny. Przed młodzieńcem jeszcze bardzo długa droga pełna bólu oraz męk, nim ten dostanie się na szczyt swoich umiejętności. Jeśli jednak Tokito będzie popełniał takie błędy jego droga może zostać przerwana. Po prostu chłopak zginie. Wracając jednak do całęj sytuacji. Robiło się bardzo nieciekawie. No ale cóż. Chłopak sam sobie na to zasłużył.

Męzczyzna zauważył, że chłopak nie jest jednak taki  głupi. Sam nie nadzieje się na miecz, trzeba mu pomóc. Mężczyzna jednak zachowywał bardzo dużo spokoju. A może na coś czekał ? Być może czas działą teraz bardzo niekorzystnie dal młodego Namikadze. No ale cóż. Nikt przecież nie może tego wiedzieć. Miała to być krótka walka, a zapowiada się na długą i .. nudną. No ale cóz. Jak na razie nikt nie pokazuje, że chce walczyć. Nie widać determinacji. Zero ofensywy. Mężczyzna zdaje się być spokojny. zbyt spokojny. Jego postawa może wręcz denerowwać młodego Tokito
Zaatakujesz mnie dzisiaj czy będziesz skakał jak ta żaba ? spytał z dużą nutką ironii przeciwnik

Klonu zupełnie zaskoczyły przeciwnika. Gdy wsykoczyły z krzaków opponent skoncentrował się na nich. Człowiek ten szybko rozpracował, że nie słychać, jak biegną. Stąd też wiedział, że są to iluzjie. Jednak gdy ostatnia zaatakowałą z góry, gość był pewien, że to Tokito.
Mam Cię szczeniaku ! wrzasnął po czym przeciął iluzje mieczem. Broń przeszła jak przez masło.  facet był zupełnie zdezorientowany. Po chwili otrzymał kopniaka od tyłu w kark. zaskoczony padł na ziemie a z ręki wypadła mu katana. Był to stary oraz zniszczony miecz, którego zjadała rdza. Przy spotkaniu z silniejszą bronią na pewno pęknie.

Przeciwnik padł na ziemie. Chciał sę podnieśc, jednak nie zdążył. Jego ciało zostało przebite przez katane. Tokito rąbnął prosto w brzuch. Opponent udławił się jeszcze krwią po czym padł na ziemie martwy.  Niestety, too nie on był posiadaczem krzyżyka. Nie posiadał również żadnych wartościowych rzeczy. Nic, co by mogło się przydać. Teraz Tokito musiał ruszyć za dwoma pozostałymi mężczyznami. Jednak tutaj zaczynają się schody. Tamtych jest dwóch. Co oznacza, że nie da się ich zaskoczyć w tak prosty sposób. Cóż. Nie będzie łatwo. Mały ptak, który teraz obserwował cała walkę wzniósł się w powietrze i poleciał w kierunku dwóch pozostałuch mężczyzn. Czyżby Ci już mogli wiedzieć o obecności młodego Namikadze ?

Katana faktycznie nie była zachwycająca. Był to stary, zniszczony miecz, który nie przetrwa zbyt długo. Cudem będzie, jeśli zdoła się nią jeszcze kogoś zabić.  Chłopak biegł bardzo szybko. Jednak ptak był szybszy. Dużo szybszy. Tokito nie miał najmniejszych szans, by go dogonić. Jednak jego starania na pewno zostaną wynagrodzone. Gdyby dzieciak był w stanie utrzymać tempo, prawdobnie przeciwnicy nie mieliby dużo czas na przygotowanie się do obrony. Kto wie, być może są niedaleko ? Tokito był niezwykle zdeterminowany. Czy jednak sama determinacja wystarczy by zdążyć na czas ? Pożyjemy, zobaczymy.

Po kilku krokach Tokito mógł zauważyć, że ptak obniża swój lot. Po 20 metrach, spadł na ziemie, gdzie czekali na niego mężczyźni. Zwierzak był wykończony. Zaczął ćwierkać. Pozycja tokito była więc spalona. Jednak, czy całkowicie ? Czy ten zwierzak, w tak krótkim czasie mógł przekazać wszystko co wie ?
Szykuj się. Jest tu jakiś dzieciak. Ja pójdę do jaskini po broń. Musimy pokonać tego gnojka. Ponoć rozwali Tarimatiego.
Tari i tak był słaby. Skoro dał się pokonać oznacza to, że nie był wart by z nami grabić odrzekł drugi

Pierwszy przeciwnik pobiegł do jaskini. Młody Namiakdze miał więc chwile by walczyć z wrogiem. Był jednak jeden mały problem. Opponent już miał "podniesioną garde". Był w stanie zaatakować oraz wykonać unik w każdej chwili. tokito po raz drugi zamierza spróbować tej samej sztuczki ale, czy mu się uda ? Zobaczymy. Stałe powtarzanie jednego ruchu może go udoskonalić jednak ... ma także swoje wady. Shinobi powinien znać i stosować tysiące kombinacji. Czemu ? Jest wtedy bardziej nieprzewidywalny. Osoba, która używa cały czas jednego COMBA staje się łątwiejszym celem. No nic