Ninja Clan Wars

[12/15]

    Zapowiadało się na kolejny, emocjonujący pojedynek. Tym razem pomiędzy wojownikiem z sekty, a samym Batsu. Ten ostatni miał w planie po raz kolejny skorzystać ze swojego ognistego jutsu, które z pewnością stało się jego ulubionym. Niestety, ta odmiana płomienie ma jeden słaby punkt. Działa głównie na liczniejszą siłę wroga. Uderzanie czymś takim w kogoś, kto zwyczajnie stoi - mija się z celem.
    Kaguya, nim w ogóle rozpoczął inicjatywę z Housenką, najpierw chciał zająć czymś przeciwnika. W tym celu stworzył klony GenJutsu, by te omamiły mężczyznę. Był to kolejny dowód niekompetentości chłopaka, ponieważ ta technika jest bezużyteczna jeśli samemu jest się odsłoniętym i wróg zna nasze położenie. Tym samym członek sekty w żaden sposób się nie nabrał. Co więcej, z dziecinną łatwością przeskoczył czarne twory Batsu i będąc jeszcze w powietrzu, zaatakował go swoją drewnianą maczugą.

[13/15]

    Mężczyzna w baranim hełmie wziął naprawdę imponujący zamach. Dzięki temu chciał osiągnąć większą siłę ciosu, lecz niestety tracąc tym samym na szybkości. To przeważyło na szalę Batsu, dzięki czemu ten zdołał zrobić w ostatnim momencie unik. Mało tego, gdy było po wszystkim, po raz kolejny popisał się celnym rzutem shurikena, który zatopił się w nodze członka sekty. Dokładniej powiedziawszy to w jego udzie. Gdy ten spadł na ziemię, mimowolnie chwycił się za ranną nogę w skutek czego oberwał jedną z kul Housenki. Oczywiście, nie wywołało to większym obrażeń, prawdę powiedziawszy to prawie żadnych.
    - Zapłacisz mi za to! - zawołał, z powrotem podnosząc się do pionu. Wyglądał na bardzo rozeźlonego, co można było wywnioskować po jego ruchach. Chwycił za łańcuch i zaczął nim kreślić spore koła, które miało żelazo rozpędzić. Gdy to się stało, cisnął nim w Batsu, który teraz musiał zrobić coś więcej, niż unik.

[14/15]

    Łańcuch ze świstem przeciął powietrze i z niesamowitą prędkością pomknął w stronę Batsu. Ten, jak zostało wcześniej wspomniane, nie mógł zrobić tylko uniku. Chłopak najwidoczniej o tym samym pomyślał, bo choć sam w sobie unik zrobił, to użył kunaia, aby odpowiednio zaamortyzować siłę uderzenia. Pomysł był rzeczywiście nienajgorszy, ale wciąż nieidealny.
    Gdy Kaguya zahamował żelastwo swoją bronią, te będąc elastyczną konstrukcją, zakręciło się jedynie na kunaiu, całą swoją resztą uderzając w głowę chłopaka. Z miejsca gdzie trafił łańcuch, buchnęła krew, która zaczęła szybko ubywać z głowy blondyna. Nie mniej, było to szczęście w nieszczęściu. Łańcuch musiał być dość ciężki ponieważ wyrzut członka sekty kosztował delikatne zachwianie sylwetki. Oczywiście, dorzuciła się do tego także noga, która paskudnia krwawiła.
    To był moment, w którym Batsu mógł zarówno przegrać i wygrać pojedynek. Jedynie szybka reakcja i przysłowiowe pieprznięcie z buta mogło wszystko rozstrzygnąć.

[15/15]

    Batsu wykonał swój ostatni zryw. Będąc samemu wyczerpanym i dość porządnie poobijanym, wzniósł się ponad wszystko, chcąc zakończyć swój drugi już pojedynek - jak najbardziej pozytywnie. W tym celu wykorzystał zachwianie sylwetki wroga i jego słaby punkt w rannej nodze. Ruszył przed siebie, mimo iż jego głowa krwawiła wyjątkowo obficie. Cisnął dwa shurikeny w tors mężczyzny, a będąc blisko - nie mógł spudłować. Dwie gwiazdki, tak samo jak poprzednia rzucona jakiś czas temu, zatopiła się w klatce członka sekty, zwalając go mimowolnie na kolana. To jednak nie było wszystko. Batsu kontynuował swoje ostatnie natarcie. Będąc zaledwie o krok od wroga, kopnął go w krocze, a potem - chcąc wszystko przypieczętować - wydmuchał raz jeszcze Housenkę. Cztery kule uderzyły w barani hełm tym samym nic nie robiąc. Mężczyzna jednak już nie żył, także było to bez znaczenia.
    Gdy Batsu wziął się za przeszukiwanie członka sekty, znalazł tam 500 Ryo. Była to całkiem spora sumka, która wynagradzała mu włożony trud w ten jakże wyczerpujący pojedynek.

    KONIEC SESJI!

(1/15)

     Nieprzyjemne wydarzenia, które miały miejsce jeszcze tego samego dnia, nauczyły Batsu więcej niźli ten myślał. Chłopak z pewnością oduczył się swojej pochopności, a wnioski, które przyszły wraz z pojedynkowanym sekciarzem, dały lekcje do końca życia. Teraz Kaguya mógł nareszcie uwolnić się od tego wszystkiego, ruszyć własną ścieżką i znaleźć osoby, które mają zdrowo pod kopułą i nie odprawiają chorych rytuałów. Nie mniej, Samotnik z kościstego klanu musiał wiedzieć, że konfrontacja z bandą idiotów nie skończyła się i decyzja pozostania na terenach Wulkanu, tylko to przypieczętowała. Jak sam żółtowłosy widział, członków sekty wciąż było tu wielu, a oni na pewno będą chcieli pomścić swojego brata, choć jeśli widziało się co oni na dobrą sprawę ze swoimi braćmi robią, to ciężko było tu mówić o jakimkolwiek miłosierdzi.
     Tym czasem Batsu postanowił odsunąć się od niebezpiecznych miejsc, jak jaskinie, gdzie spotkał samego niedźwiedzia i udał się ku dolnej części ognistej góry. Tam, w bardzo powolnym tempie sunął skromny strumyczek, miła odmiana od suchych zwalisk górskich. Przy strumyczku siedziała malutka dziewczynka, uderzająca patyczkiem o powierzchnie wody. Może warto z nią porozmawiać?

Post #2

    Batsu przez czas dłuższy nie miał pomysłu na zagadanie do dziewczynki, siedzącej nad rzeczką, której powierzchnia była co i rusz rozbryzgiwana przez sękaty patyk, trzymany w ręku dziecka. Każdy sposób na jaki wpadł, wydawał się mu niedorzeczny i po prostu głupi. Nie wyobrażał sobie jak można podejść do nieznajomej i zaczął konwersację od banalnego, często oklepanego pytania. Minęło więc sporo czasu, nim zdołał wymyślić coś, co nie brzmiało głupio, a także mogło przynieść mu korzyść w postaci wiedzy demograficznej wulkanu.
    Nim dziecko zdążyło odpowiedzieć, mżawka która siąpiła do tej pory, zaczęła przeobrażać się w co raz to większą ulewę. Grube krople, które siekały powierzchnie rzeki, zlewały się z punktami uderzeń patyka, a co za tym idzie - nie dało się rozróżnić jednego od drugiego. To zaś spowodowało, że zabawa patykiem jest bezużyteczna i w gruncie rzeczy dziewczynka nie miał nic lepszego do roboty jak odpowiedź chłopcu na zadane pytanie.
    - Tylko tloskę. - Uśmiechnęła się, szczerząc swoje dziurawe zęby mleczaki. Tym czasem deszcz rozchulał się na dobre i robiło się wyjątkowo nieciekawie.

Post #3

    Dziewczynka podniosła głowę, którą opierała dotąd na kolanach i spojrzała wyjątkowo dziwnym wzrokiem na Batsu. Wzrokiem, który można skierować do osoby upośledzonej umysłowo, bądź takiej, która nie wie co mówi.
    - Stąd nie ma wyjścia, plosę pana. - oznajmiła, wyrzucając patyk gdzieś w dal, a samemu podnosząc się na nogi. Dopiero teraz Samotnik mógł jej przyjrzeć i zauważyć, że ta mierzy niewiele ponad metr, posiada długie, kruczoczarne włosy do ramion w kompletnym nieładzie i zaniedbaniu. Na jej chudym ciele wisi niczym na manekinie koszulina, której wystrzępiony koniec falował pod siłą gromkiego wiatru, na wysokości poobijanych kolan. Twarz dziewczynka pasowała do reszty opisu idealnie. Podkrążone oczy i ciężkie powieki wpół zasłonięte przez zmierzwioną grzywkę.
    - Pan mi pomoze... ja juz nie mam siły...
    Dziewczynka na powrót opadła na kolana, gdzie podparłszy się rączyną, patrzyła się nieprzytomnie gdzieś w dal.
    Ulewa, która była ledwie kapuśniaczkiem jeszcze wtedy, gdy Kaguya toczył swój pojedynek z niedźwiedziem i członkiem sekty, była dziwna. Sam Batsu mógł poczuć delikatną utratę wigoru. Nie było to jednak ważne, najpierw trzeba było zrobić coś z dzieckiem.

Post #4

    Batsu chyba nie miał pojęcia, co się święci wokół. Jego lekkie znużenie zaczęło nabierać na sile i chłopak z każdą chwilą tracił swą energię nie mając zielonego pojęcia jak do tego dochodzi. Nie mniej, w tym momencie bardziej liczyła się dla niego dziewczynka, która nie wyglądała na zdrową. Wręcz przeciwnie, jej wizerunek wskazywał na to, jakoby ta błąkała się stoczyskach wulkanicznych dobre kilka dni, a wyczerpanie i stan jakiego się dochrapała, był tego najlepszym dowodem. Batsu w każdy razie, nie chciał, lub nie wpadł na to, by zadać dziecku pytanie jak się tu znalazło, będąc w tak młodym wieku, samemu na odludziu. Było to nadto absurdalne, ale jeśli chciałoby się podjąć solidną argumentację zachowania Batsu, wyszłoby że ten zachował się tak jak należało. W tym momencie liczyło się tylko zdrowie dziecka.
    Kaguya zajął się dzieckiem należycie, ale to wciąż nie zmieniło jego własnego położenia, jak i zarówno położenia zabłąkanej osóbki. Po twarzy Samotnika zaczyna