Ninja Clan Wars

6/15

Niestety, atak Takeru nie pozbawił życia przeciwnika. Kiedy wstałeś i zacząłeś biec, faktycznie początkowo byłeś niesłyszalny. Ale przeciwnicy pod koniec twojej trasy wykryli ciebie i natychmiastowo uskoczyli.
-Atakuj go!-ryknął pierwszy-Musimy go teraz zabić, bo potem wiesz co będzie! Może nam nie wystarczyć czasu!
-Staram się, spokojnie. Zaraz go zabijemy.-wysapał drugi.
Nagle zauważyłeś kulę ognia mknącą w twoją stronę. Co teraz zrobisz? Jest to kwestia sporna. W zasadzie unik będzie trudny do wykonania, ponieważ dookoła ciebie jest tylko pusta polana, a kula jest wielka.

7/15

Takeru okazał się bardzo pomysłowym przeciwnikiem. Co prawda, jego Chidori nie było całkowicie silne, ale dało radę zniszczyć kulę ognia. Niestety, zostało także zniszczone. Namikaze rzucił się więc na przeciwników z gołymi rękami, ponieważ technika wygasła w trakcie lotu. Natychmiast został odepchnięty silnym podmuchem wiatru. A manewr przeciwników został powtórzony.
-Zobaczymy jak sobie poradzisz z następną kulą ognia.-krzyknął jeden-Dawja go!
Ujrzałeś po raz kolejny znajomy płomień poruszający się w twoą stronę. Tylko czy uda się teraz go pokonać?

8/15

Takeru uniknął cudem kuli ognia, czując oparzenia na swoim boku. Jednak zaatakował przeciwnika tak, że ten umarł. Katana przecięła jego ciało. Drugi zdenerwowany zaczął formować pieczęci i uderzył w ciebie podmuchem wiatru. Musiałeś go jakoś przezwyciężyć. Na razie odsuwałeś się coraz bardziej do tyłu...
-Niestety, zabiłeś mojego towarzysza. Ale nic złego, znajdę sobie lepszego. Natomiast ty, zaraz umrzesz. No chyba, że chcesz naprawdę się poddać i ofiarować mi coś za zmarłego kompana. Na przykład, wszystkie twoje pieniądze i miecz.

9/15

Niestety, Takeru nie wykazał się teraz inteligencją. Wiadome było, że Fuuton da sobie radę, nawet z silniejszym Raitonem. Atak błyskawic rozleciał się na skutek kolejnego, mocniejszego już podmuchu wiatru. Namikaze musiał szybko coś wykombinować, bo był "przyparty plecami do muru". Nagle poczuł, że wiatr ustał. Być może była to okazja do ataku?
-To jak mały. Poddajesz się?-zapytał-Czy mam się bardziej starać?
Wydawało to się trochę dziwne, że teoretycznie przeciwnik z przewagą ciągle tak ciebie o to pytał. Być może jest osłabiony? Albo kończy mu się chakra? Poczułeś w głowie nadzieję, ale sam wiedziałeś, że nią nie wygrasz walki. Musiałeś wykazać się inteligencją.

Ostatnio edytowany przez Straznik 2 (2013-04-30 10:30:39)

10/15

Przeciwnik dał się nabrać, ale tylko częściowo. Podmuch wiatru został odwołany, ale osoba uważnie patrzyła na Takeru, spodziewając się ataku. Kiedy ruszył ręką z kataną natychmiast odskoczył rzucając w twoim kierunku kunai'a. Na nieszczęście dla Namikaze wbił on mu się w piszczel. Był teraz łatwym celem, ale... Nagle obaj usłyszeli donośny dźwięk rogu.
-Nie... Nie teraz. Nie w tym momencie.-pisnął facet.
Chwilkę później zaczął uciekać z tego miejsca. Nie wiedząc o co mu chodzi wstałeś i obtrzepałeś swoje ciało z kurzu. Chyba pora iść po tamtego człowieka.

11/15

Mężczyzna po uwolnieniu natychmiastowo rzucił się na ciebie. Zaskoczony nie wiedziałeś co zrobić. Facet zasłonił ci dłońmi usta. Zorientowałeś się jednak, że nie chciał ci zrobić krzywdy, bo wcale ciebie nie dusił. Pochylił swoją głowę do twoich uszu i powiedział coś szeptem.
-Cicho... Tutaj w okolicy rai się dziwne zwierzę. To chyba jakiś tygrys... Zrobili na nim eksperyment i jest teraz o wiele groźniejszy niż normalnie... Hasa po okolicy, a kiedy się budzi, grają na rogu... Dlatego tamten zwiał... Lepiej zamknijmy się, bo nas wykryje...-powiedział.
Mimo wszystko, byłeś zdziwiony, że siedzenie w miejscu może wam pomóc. A cóż to? Usłyszałeś ryk.. Czyżby ktoś nadchodził?

12/15/

Zwierzę niestety usłyszało Takeru i natychmiastowo wyskoczyło na polanę. Oceniłeś je wzrokiem i stwierdziłeś, że to zwyczajny tygrys. Po prostu. Chociaż... Być może było coś w tych jego ogromnych ślepiach. Potwór zaatakował twojego towarzysza i zabił go na miejscu. Pozostałeś mu tylko ty.
-A... Nie widziałeś? Normalne zwierzę nie atakuje ludzi bez powodu... Poza tym - patrz nie na jego łeb, lecz na łapy... nie widzisz w nich niczego dziwnego?-powiedział swoje ostatnie słowa towarzysz.
Faktycznie. Pazury tygrysa były o wiele większe niż u normalnych osobników, a jego łapy dłuższe. Czyżby zaczęła się nierówna walka?

13/15

Potwór prędko zaatakował Takeru. Ten próbując zaatakować go kataną wyrządził mu szkodę, ale niestety nie aż tak wielką jak się spodziewał. Trafił w sam środek paszczy potwora, który złapał miecz zębami i kłami. Całe szczęście, że katany wyrabiało się z hartowanej stali. Inaczej mogłoby być nieciekawie. Poczułeś oddech zwierzęcia. Następnie ujrzałeś, że wypluwa twój miecz i oddala go łapą. prawdopodobnie zacznie się teraz coś gorszego... Tygrys rzucił się na ciebie i przygniótł swoim ogromnym cielskiem. Nie atakował, lecz wiercił się na tobie, jakby miał wobec ciebie inne plany. Możliwe, że równie złe jak tamte wcześniejsze. Teraz trzeba było jakoś zaatakować potwora, może ukrytym kunai'em.

Post 2

   Gdy staruszkowie usłyszeli odpowiedź Namikaze, od razu rozpromienieli. Zniknęła cała ich tajemnicza aura, którą wokół siebie roztaczali, a także ich miny stały się bardziej ludzkie. Słysząc pytanie młodzieńca, siwobrody dziadek uśmiechnął się i powiedział, nadal jednak szeptając.
- Dziękujemy, że zgodziłeś się nam pomóc. - Uśmiechnął się przyjaźnie, lecz Kensei znowu dostrzegł błysk w jego oku. A może tylko mu się zdawało? - Co do twojego pytania; musisz szukać białego zwiniątka. Są tam pewne papiery, które nie powinny Cię interesować. - Mówiąc to spojrzał Namikaze prosto w oczy. - Wyruszaj już i powodzenia!
   Kensei powiedział słowo pożegnania i nie tracąc czasu ruszył w kierunku lasu Enko.

   Podróż minęła chłopakowi szybko. Ciekawość go zżerała, w końcu nie każdego spotykają takie przygody. Teraz jednak Namikaze był na miejscu i trzymając mapę starał się odnaleźć zaznaczoną górkę.

Post 3

  Gdy Namikaze szedł przez las, rozmyślał nad zadaniem, z którym przyszło mu się zmagać. Nie wiedział dlaczego staruszkowie sami nie wyruszyli na poszukiwanie, ani czemu wybrali do wyprawy właśnie jego. Być może udzielili by chłopakowi odpowiedzi na te pytania, może nie; tak czy inaczej, teraz było za późno żeby je zadać. Kensei szedł wolnym krokiem przez las, co raz zerkając na mapę i rozglądając się dookoła. "Przezorny zawsze ubezpieczony" - Namikaze wziął sobie do serca te słowa i uważając na każdy szelest, kroczył dalej przed siebie. Nie miał zamiaru dać się zaskoczyć niczemu, co mogło na niego czyhać w tym lesie.
   Zaskoczeniem dla chłopaka nie było również odnalezienie górki, która była zaznaczona na poszarpanej mapie. Była ona nieco większa niż Kensei sobie wyobrażał, lecz nie było to najważniejsze. Ciekawszym elementem wzgórza, była jaskinia, której wejście stało jakieś trzysta metrów od chłopaka. Z tej odległości nie widział niestety jej wnętrza, a jedynie mrok. Nie było mowy o pomyłce. Namikaze patrzył na jaskinie, do której niebawem miał wejść po zwiniątko dla staruszków.

Post 4

Kensei powoli, ale systematycznie zbliżał się coraz bardziej do mrocznej jaskini, wbudowanej przez naturę w sporych rozmiarów górkę. Miejsce to zaznaczone było na mapie i nie było mowy o pomyłce. Jego dłoń niemal automatycznie znalazła się na rękojeści broni, przymocowanej do pasa. Uzbrojony w tanto, chłopak szedł nieco pewniej, będąc pewnym