Ninja Clan Wars

Tak o to ja - Akemi Kakukoro, znalazłem się na arenie pierwszej. Widziałem jak nagle duża część osób z trybun skierowała swe oczy w moją stronę. No w końcu pojawił się ktoś z czarną opaską. Nie ma co się dziwić. Bo jednak nie byłem jakoś szczególnie popularny. Może tylko wśród Rady Samotników, którzy ostatnimi czasy zaczęli mnie szczególnie irytować. Spojrzałem raz jeszcze w górę. W końcu zauważyłem swego brata, który najwidoczniej zaczął mnie obserwować. Miło z jego strony, ale teraz ja muszę skupić się na przeciwniku. Uśmiechnąłem się delikatnie by sprawić dobre wrażenie i zacząłem poprawiać wszystko co miałem przy sobie. A tu miecz-tasak, plecak, trofeum i kilka rzeczy dość istotnych. Mimo wszystko byłem gotowy już do walki. Umiejętności mego przeciwnika, tylko to miałem w głowię. Musiałem teraz przeanalizować wszystko co teraz będzie robił. Jak będzie się zachowywał, czy walczy na dystans czy jednak potrafi szybko się poruszać. Wszystko było istotne, tak samo jak jego charakter, który jednak był na drugim miejscu po jego umiejętnościach.

Ukłoniłem, nie tracąc wzroku sędzie jak i mego przeciwnika. Na początku ukłon ten był skierowany do tego pierwszego, dopiero potem uprościłem swoją sytuację i stanąłem jakieś dziesięć metrów przed mym przeciwnikiem. Tradycyjny ukłon, bez utraty kontaktu wzrokowego z mym przeciwnikiem. Teraz mogłem spokojnie uśmiechnąć się i wyprostować. Teraz byłem pewny, że jestem gotowy do walki. Choć nie wiedziałem jak to z nim jest.

- Yo! - powiedziałem zadowolonym głosem do przeciwnika - Jak się domyślasz, jestem Akemi. Miło mi ciebie poznać, chociaż pewnie nasze relację zmienią się zaraz na gorszę - powiedziałem poprawiając dokładnie swoją opaskę. Musiałem wiedzieć czy jest dobrze przyczepiona.

Ta cała presja mnie dobijała.. Oczy skierowane w moim kierunku z każdej strony trybun. To źle działało z powodu takiego, że mój przeciwnik był nieznany w świecie ninja, a już dostał czarną opaskę. Trudno więc stwierdzić co on tak naprawdę potrafił. Musiałem do tego podejść spokojnie. Bez nagłego zdenerwowania bądź podniecenia się walką. Mój przeciwnik był najwidoczniej na wysokim poziomie, a ja muszę dać z siebie wszystko by cokolwiek tutaj zdziałać. Mimo wszystko miałem wstępny plan, który poskutkuje może i zablokowaniem mego przeciwnika. Obejrzałem go jeszcze z parę razy. Nie wyglądał jakoś szczególnie, nie kojarzyłem go ani trochę. Co w sumie oznaczało, że mój przeciwnik ma jakieś asy w rękawie. Nie mogło być inaczej. Ukłoniłem mu się raz jeszcze, nie gubiłem oczywiście jego sylwetki swym jednym okiem.

- Powodzenia - powiedziałem już całkiem wyraźnie będąc już wyprostowanym. Musiałem teraz wykonać pierwszy ruch. Nie dałem tego po sobie poznać. Szybkie wykonanie znaków do prostej techniki, a obok mnie pojawił się dwa klony, które zaczęły swój bieg w stronę mego przeciwnika (szybkość: 280). Ja stałem bez ruchu, wiedziałem, że w razie czego me klony mnie obronią. Ale jednak wróćmy do nich.. Kiedy wyczuły, że są jakieś dziesięć metrów przed Sagim, zatrzymały się i prędko wbiły po jednej pięści w ziemię. Mój przeciwnik nie zdążył nawet się połapać, a już dłonie wydłużone za pomocą nici zaczęły obwiązywać jego ciało (szybkość: 300) w taki sposób by przygnieść je i zablokować wszelkie ruchy. Starały się by siła ucisku była odpowiednia (siła: 240), tak by mój przeciwnik nie miał jak się ruszać. Ja jednak bacznie to obserwowałem, będąc gotowym na wszelką obronne.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Ostatnio edytowany przez Akemi (2013-08-12 18:32:05)

Moja prawdziwa postać nadal stała skupiona tworząc kolejnego klona.. Ale co w tym czasie działo się z kolejnymi pozostałymi klonami? A no właśnie.. Mój przeciwnik zareagował natychmiastowo próbując stworzyć zbroje na ciele z czego? Z własnych rudych włosów. Czy przypadkiem moje klony przez tak dobrą technikę nie powinny zniknąć? W tym problem, że nie. A przynajmniej problem dla mojego przeciwnika, który myślał, że jest już bezpieczny. Moje klony wstrzymały swe dłonie na stopach przeciwnika, gdzie z pełną siłą złapały za nie (siła: 242). Czy to z powodu szybkiej reakcji? Nie, ponieważ mój przeciwnik nałożył swoją zbroję na całe ciało co prawda, ale nie zakrył swoich stóp. Bo zamiast zacząć oplątywać je oplątywać je, to znaczy całe swoje ciało ze stopami. To on ją tylko aktywował. Jego stopy po prostu były odkryte. Przez co dłonie, która wylazły z pod ziemi łapiąc go zaczęły wykręcać mu stopy. Szybka reakcja ze strony moich klonów i z całą siła złamały mu je w kostkach (siła: 242).

Mój przeciwnik był zdezorientowany i oszołomiony bólem przez złamanie stóp w kostkach. Przez całe te obrażenia Sagi nie mógł już dokładnie skupić się tak jak i swojej chakry. Dlatego też upadł, a na dodatek stracił kontrolę nad swoją kolczastą techniką. Dzięki czemu w tym samym czasie mój klon, którego zrobiłem jeszcze wcześniej zaczął biec z uformowanym jutsu w dłoni (szybkość: 300). Wyglądało ono potężnie, a mój klon znalazł się przy przeciwniku błyskawicznie.

- Fuuton: Rasengan! - wykrzyczał nazwę techniki, którą wbił prosto w klatkę piersiową Sagiego. Szybka reakcja nie miała już tutaj znaczenia. Szczerze mówiąc ona spadła dwukrotnie spowodowana bólem, który wyrządziły mu klony. Jak zareaguje? Sam nie wiem czy jeszcze się da, ale prawdziwy ja nadal stał w tym samym miejscu przygotowany do obronny bądź ataku.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Mój przeciwnik popełnił kolejny błąd. Czego w sumie się nie spodziewałem po kimś z czarną opaską.. Zapewne zapytacie co takiego zrobił. Sagi upadł na jedną rękę, która go trzymała to znaczy, że pozbył się jednego klona z dwóch, którego go trzymały. Jeden z nich oczywiście zniknął, drugi natomiast widząc to, że szykuję się do rzutu kunaiami, gdzieś przed siebie postanowił przelać więcej chakry do dłoni. Nie dając mu szybkiej szansy na ucieczkę klon go nadal trzymał. Dlatego w tym samym momencie co zniknął jeden klon, drugi wysadził całą nogę mego przeciwnika (Bakuton poziom 3). W tym przypadku nie ma nawet co mówić o obrażeniach - oponent trafiony przestaje istnieć. Jeśli jakimś cudem jednak przeżył to nie zdążył nawet wyrzucić kunai. Trudno też mówić o zniszczeniu klona, który biegł w jego stronę wraz z Fuutton: Rasenganem. Jeśli cały mój ruch się udał to tak samo dobicie z tej techniki nie było dla mego klona żadnym problemem. Sagi nie dość, że pozbył się swojej nogi przez popełnienie takiego błędu to jeszcze został dobity przez dosyć silna technikę. Nie wiem jaką wytrzymałość posiada mój przeciwnik, ale pewne jest jedno. Potrzebuję natychmiastowej pomocy medycznej, o ile jeszcze żyje.

Prawdziwy ja reaguje w następujący sposób. Wycofuję się jakieś dwadzieścia metrów do tyłu by mieć pewność, że mój przeciwnik nie wymyśli jeszcze czegoś bardziej twórczego. Staję w pozycji obronnej i czekam na rezultaty ruchów mych klonów.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Na mej twarzy było widać lekkie zadowolenie. Jakoś specjalnie nie chciałem się wywyższać. Przeszedłem dopiero przez jedną walkę, a zapewne czeka mnie kolejna, jeszcze trudniejsza niż przedtem przez chwilę spojrzałem w kierunku mego przeciwnika. Z pod kaptura było widać kawałek twarzy i te charakterystyczne rudę włosy. Kojarzył mi się z jedną szczególną osobą. "Nazywam się Akio  i jestem oficjalny przedstawicielem a zarazem liderem klanu Namikaze. Przybyliśmy tu jako dyplomaci a nie jako zabójcy, a mimo wszystko potraktowani zostaliśmy trucizną." Tak pamiętałem jego słowa na tej całej dyplomatycznej potyczce. Ale nie możliwe by był to własnie on. Jeden z najszybszych ninja? Nie, nie może być. Przecież ja bym nie dał rady pokonać lidera Namikaze. Nie, to na pewno nie on.

Trochę podirytowany faktem, że nie wiem kim był mój przeciwnik skierowałem się w stronę trybun. Nie opłacało mi się jeszcze iść do szatni. Przecież muszę tylko zregenerować chakrę, a żaden cios nie został mi zadany. Trochę zdziwił mnie jednak fakt, że ktoś kto był z czarna opaską nie był wstanie mnie zranić. Czy to jakaś przepowiednia, że w następnej walce nie będzie tak łatwo?

z/t -» Enko -» Arena turniejowa -» Trybuny