Ninja Clan Wars

   Wszedłem mimo wszystko spokojnym krokiem na arenę. Walka, która tutaj miała się potoczyć nie była mi szczególnie na rękę - ot, walka z przyjacielem w takim miejscu nie była specjalnie przyjemna. To poczucie presji, tego że każdy się na Ciebie patrzy. Akemi pewnie czuł to samo co ja. Nie mieliśmy jednak wyjścia, skoro obaj dotarliśmy do tego momentu to musieliśmy już to skończyć.
   Stanąłem na przeciwko mojego przyjaciela i jednocześnie przeciwnika. Sam w sumie nie wiedziałem co mam teraz powiedzieć. On był wstanie wypowiedzieć tylko moje imię, nic więcej. A ja? Uśmiechnąłem się i spojrzałem się na niego.
   - Akemi... Skoro przypomnieliśmy sobie nawzajem nasze imiona to może przejdziemy już do konkretów? Lepiej tego nie przedłużać... - mruknąłem z lekkim zmęczeniem w głosie. Miałem już dość tego wydarzenia na którym musiałem walczyć. Zostałem wystawiony - nie miałem innego wyjścia. Ale to, że doszedłem do finałów? Nikt chyba nawet nie zakładał takiej możliwości.

     Papieros był ciągle w mych ustach. Zaciągałem się jego dymem myśląc o tym jaki ruch mam wykonać. Wszystko było już bardzo dobrze przemyślane w mej główce. Wszystko co do sekundy. Wiedziałem, że nie mogę dać ani sekundy Tamotsu na wykonanie jakiegokolwiek ruchu. Znałem go dobrze, tak samo jak jego możliwości. Byłem świadom, że mokuton jest częścią jego istnienia. Musiałem wykonać ruch, który zakończy tą walkę, a za razem nie zrobi mu jakiejś większej krzywdy. Spojrzałem na swojego przyjaciela jednym okiem raz jeszcze. Tak duży mężczyzna, jak ja - martwiący się o cudze życie. Czyżbym dojrzał? Czyżbym wiedział, że ono właśnie jest najważniejsze? Dobro, życie, pokój, kompani... ten świat jest trujący sam w sobie.
     - Dobrze wiesz jak jest..

Hush, don't speak

     Moje dłonie zaczęły poruszać się w miarę szybkim tempie (Składanie pieczęci - 159). Zapewne dla oka Tamotsu była to normalna rzecz, ale kto go tam wie. Spojrzałem na niego z politowaniem i przystawiłem dłonie do ust, w których był papieros. Ten, jak zresztą wszystko co było w tym momencie przed mymi dłońmi zostało zniszczone. Jak zareaguje Tamotsu, dobrze wiedziałem. Chciałem mu w ten sposób uświadomić, że walczę na poważnie. Koniec z gierkami i męczącymi gierkami słownymi. To była walka naszych "więzi".
     - Fuujin no Jutsu - w myślach zabrzmiała nazwa techniki (Siła NinJutsu - 394).


[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Ostatnio edytowany przez Akemi (2013-09-22 00:21:20)

Akemi rozpoczął walkę finałową kategorii czarnej. Rzucił kilka słów na odchodne i rozpoczął składanie pieczęci. W tym samym czasie Tamotsu złożył tylko jedną pieczęć i przed zaczęły tworzy się trzy drewniane kolumny, które były ze sobą połączone. Samotnik wypuścił ze swoich ust niszczycielski strumień powietrza pod wielkim ciśnieniem w kierunku przeciwnika. Chwilę potem zderzył się on z obroną Senju tj. kolumnami. Niestety albo i stety dla tego drugiego defensywa nie została przełamana i atak zakończył się niepowodzeniem. Teraz przyszedł czas na kontratak 22-latka.

Kolejka:
Tamotsu - atak
Akemi - obrona

I have no idea what, I'm doing

     Nie widziałem sensu całej tej farsy.. Widziałem już różne rzeczy na tym świecie, ale nie to bym musiał walczyć z mym przyjacielem, który nie mógł się równać ze mną w walce bezpośredniej. Miałem pojęcie o tym, że jest zdolny do bardzo dużej ilości kombinacji technikami dystansowymi. Doceniałem to i wiedziałem, że jest zdolny do wielkich czynów. Jednak nie w tym momencie.. Muszę pokazać im wszystkim, że dobranie go do tej grupy nie było zbyt dobrym pomysłem. Cały ten turniej wydawał się być kolejną grą polityczną, której tak bardzo nienawidziłem. Czułem, że me plan czas wreszcie zrealizować.
     Wszystko to co działo się teraz w mej głowie, było nie do zrozumienia. Widziałem jak Tamotsu zaczyna swój atak, który musiałem uniknąć prostym odskokiem (Reakcja - 158). Tak właśnie zrobiłem widząc, jak oba pale drewna rozbijają się o siebie. Każda drobna drzazga nie była przez mnie pominięta. Widziałem to wszystko, jakby był w jakimś transie. Wydawało mi się, że jestem zanurzony w wodzie i czym prędzej muszą z niej wyskoczyć, by ten żywioł poskromić. Dlatego też postanowiłem ruszyć z pełną prędkością za plecy Tamotsu (Szybkość - 300). Kiedy już tylko tam się znalazłem wyprostowałem swoją dłonią i uderzyłem nią o tylą część głowy Senju, w tak zwaną kość potyliczną (Siła - 180). Nie użyłem całej swej siły, tylko dlatego, że chciałem spowodować utratę przytomności Tamotsu. Medycy powinni od razu się nim zająć..
     - Przepraszam.. - powiedziałem odskakując do tyłu na jakieś pięć metrów od mego przyjaciela.

   No cóż, było to całkiem wiadome. Nie miałem większych szans przeciwko Akemi'emu, jednak stanąłem do pojedynku. Poczułem uderzenie w tył głowy i nic z tym nie mogłem zrobić (za mało reakcji), dowód na to, że grupy w tym turnieju został śmiesznie rozłożone. Widocznie osoba, która była za to odpowiedzialna nie posiadała takich doskonałych umiejętności jak zakładał lider klanu Namikaze. Sam nawet nie wiedziałem co mam teraz zrobić. Widziałem tylko ciemność przed moimi oczami i nic więcej. Cóż - pokaz nie był najlepszy ale było to spowodowane różnicą między naszymi poziomami. Może następnym razem organizatorzy takich turniejów pomyślą dwa razy zanim kogoś od tak wrzucą do jednego worka z ludźmi, którym nie dorasta nawet do pięt.

Koniec finału kategorii czarnej był naprawdę dziwny. Tamotsu nie dał rady uniknąć ataku Akemiego i stracił przytomność po uderzeniu jego tylną część głowy. Wystarczył tylko jeden atak, żeby zakończyć walkę. Na dodatek Samotnik nie czekając na werdykt sędziego i wziął Senju na plecy, by po chwili udać się razem z nim do szatni, gdzie miała został udzielona pomoc medyczna przegranemu. Natsuki była równie skonsternowana co widzowie i przez dłuższą chwilę nie wiedziała co ma zrobić. W końcu podjęła decyzję i oznajmiła wszystkich widzom rezultat tej walki:
- Zwycięzcą turnieju kategorii czarnej zostaje Akemi Kakukoro! - widownia jednak przyjęła te słowa z mieszanymi uczuciami. Jedni się cieszyli i bili brawo. Drudzy natomiast buczeli wyrażając w dosadny sposób swoje niezadowolenie. Trudno się im dziwić. Przecież finał powinien być najbardziej widowiskową i emocjonującą walka w całym turnieju. Jednak po walce Tamotsu z Akemim pozostał ogromny niedosyt.

Ostatnio edytowany przez Straznik 4 (2013-09-23 16:31:44)