Ninja Clan Wars

Wreszcie w Hakusa. Wysokie trawy nieznacznie przesłaniały widoczność. Nie było to jednak problemem, gdyż poruszaliśmy się ścieżką w stronę Dainamaito.
- Jeszcze chwila i dotrzemy... Nienawidzę dalekich podróży...
Po chwili jednak byłem lekko zmieszany. Ślad ścieżki się urywał.
- Trzeba chyba będzie iść na przełaj. Może to być zdziebko niebezpieczne... - Powiedziałem, po czym zacząłem wyskakiwać, aby mieć przewagę w widzeniu terenu. Na szczęście ślad urywał się niedaleko granicy.
- Przygoda czeka... - Powiedziałem, mijając granicę z Dainamaito.
z/t obojga -> Dainamaito/Tereny

Ostatnio edytowany przez Ichitsu (2012-03-10 20:12:30)

[Z Dainamaito]
Logen wolno szedł za Gamatt'em. Chciał z nim jeszcze pogadać, a ten beż żadnego pożegnania wyruszył z Dainamaito. Co prawda Uchiha nie był zbyt dobry w wyczuwaniu chakry, o tropieniu nie wspominając.
Zdał się jednak na instynkt...
Pierwszą mijaną kraina była Hakusa. Nie planował robić postojów, chciał jak najszybciej dorwać przyjaciela.

[zt -> Wioska klanu w Baigai]

Już nie wiele brakowało, aby dotrzeć do celu. Wyjąłem starą, pogiętą mapę i zacząłem ją studiować. Jak się okazało, kopalnia znajduje się w następnej prowincji. Co za fart! Nareszcie będzie można wypełnić tą misję i zająć się zasłużoną rozrywką. Poprzednia prowincja była naprawdę odpowiednia do tego. Zmotywowany, przyspieszyłem kroku, docierając powoli do granic prowincji. Nie mogłem się doczekać naszej wspólnej współpracy, toteż zacząłem obmyślać nasz plan działania. Szybko urwałem czynność, uświadamiając sobie co się stało. Nie znaliśmy imienia naszej towarzyszki.
- Jak się nazywasz? - zapytałem dziewczyny, postanawiając zrobić to pierwszy. - Ja jestem Senti Kaguya, ten który dał ci ślimaka to Ichuza Futago, a on - wskazałem głową na swojego senseia - To Gisaku Uchiha. - uśmiechnąłem się, zdając sobie sprawę, że jesteśmy niemalże na miejscu.

z/t Dainamaito

Ostatnio edytowany przez Senti (2012-03-21 20:38:25)

Na mojej twarzy pojawił się uśmiech. Byliśmy już prawie na miejscu. Ja nadal rozmawiałem z summonami. Mój Yasuhiko miał sporo ciekawych informacji. Znałem się już z nim trochę. Wytworzyła się między nami więź. Przyjaźń chyba najlepiej ją opisuje. Ostatnimi czasy poznałem wiele nowych osób. Wszystkie były mi bliskie. Cóż... chyba za łatwo nawiązuje znajomości, przez które nie raz zdarzało mi się cierpieć. Nie myślałem jednak o tym. Całą swoją uwagę starałem się skupić na nadchodzącej misji
Yasuhiko, w trakcie misji prawdopodobnie przyda mi się twoja chakra. Mam nadzieję, że zregenerowałeś ją
Oczywiście Gisaku. odparł skorpion. Niektórzy  czuli odraz przed tymi stworzeniami. Ja je jednak uwielbiałem za ich swoisty charakter.

[z/t -> Dainamaito]

Ostatnio edytowany przez Gisaku (2012-03-21 20:54:33)

W końcu - pomyślałem - dotarłem do celu, lecz to nie jest dokładny cel mojej podróży - dodałem. Wszedłem do miasta i zobaczyłem ... pustkę. W okolicy chodziło kilka osób, a wszystko było porośnięte mchem i górską roślinnością. Porozglądałem się trochę po tym miejscu, lecz postanowiłem że nie ma co marnować czasu i ruszam dalej, do kolejnego celu, lecz przed tym usiadłem sobie na chwilę, na ziemi aby odsapnąć. Po kilku minutach postanowiłem ruszać dalej. Wstałem z ziemi, otrzepałem się. Zerknąłem na mapę i postanowiłem wyruszyć do Baigai.

[z/t -> Baigai]

Ostatnio edytowany przez Jakuchu (2012-05-27 11:51:58)

      Odpoczynek to było coś czego potrzebowałem w tym momencie. Sam nie wiem czy na nią zasłużyłem. Tak na dobrą sprawę osiągnąłem tylko własny cel, a zamiast zinfiltrować klan spowodowałem, że wojna wybuchła wcześniej niż miało do niej dojść. Przygotowania ruszyły już dawno temu, ale mimo to trochę mnie martwi to wszystko. Nie mam nic do postanowień Ichuzy bo w końcu na jakiś klan musiało paść. A czemu byli to Hyuuga? Może przy najbliższej okazji mi o tym powie. Jak na razie nie chce się tym zamartwiać. Nawet nie mogę pomyśleć o zapaleniu papierosa. To jedyna rzecz, której mi brak tuż po wykonaniu jakiegoś trudnego zadania - brak papierosa, a przede wszystkim zapalniczki, którą mógłbym go odpalić.

      Położyłem wszystkie swoje manatki na trawie, a sam również ułożyłem swe ciało obok. Musiałem odpocząć. Koniecznie tego potrzebowałem. Zamknąłem moje jedyne oko i zacząłem głęboko oddychać. Na całe szczęście byłem na tyle czujny, że nie obchodził mnie fakt, że jestem teraz w kraju wroga. Oni byli świadomi tego, że muszę odpocząć przed dostarczeniem informacji dla Ichuzy. Odpoczynek, tak. Nie pamiętam kiedy mogłem ostatnio się nim nacieszyć.

      Czyli póki co nie będzie mi dane odpocząć należycie. Najwidoczniej jeszcze na to nie zasłużyłem. Kiedy otworzyłem swoje oko ujrzałem nad sobą swojego lidera. Czyli w pewien sposób zostałem uraczony spokojem i nie będę musiał biegać przez pół światu by zdać mu raport. Nawet przychodząc tu, oto mu głównie chodziło. Chciał wiedzieć co tam się wydarzyło i dlaczego mam aż tyle ran na ciele. One jednak szybko były leczone przez jego towarzyszkę, która powiem szczerze łaskotała mnie dziwnie po mojej skórze. No, ale nie ważne. Istotnym jest fakt, że moje rany zostaną opatrzone. Co prawda nie odczuwałem bólu to i tak one mogły sprawić mi wiele problemów. Najwidoczniej zaszywanie ran nie jest jeszcze do końca takie cudowne jakby ktoś mógł sobie wyobrazić.

      - Witaj - przywitałem go równie miło jak on mnie - A więc moje zadanie... - musiałem usiąść by się skupić na tym co mówię - Kiedy już tylko znalazłem się w mieście, w którym stacjonuje klan Hyuuga spotkałem twoją siostrę, która z resztą wiele mi pomogła w tym zadaniu. Staraliśmy się przedrzeć się niezauważani do środka. Znając moje umiejętności możesz się domyślić, że musiałem pokonać strażników przy wejściu, a nie próbować szukać jakiejś alternatywy. Pokonanie ich było dosyć proste, wręcz banalne. Ale pojawił się ich dowódca wojskowy, a wraz z jego pojawieniem się zabrali twoją siostrę. Kiedy ja musiałem z nim się pojedynkować, ona wszystko wyśpiewała o naszym pochodzeniu. Po pokonaniu go zostało mi jedynie zdanie tobie raportu o tym, że już wkrótce dojdzie do starcia między naszymi zrzeszeniami ninja - powiedziałem biorąc dosyć duży oddech - To tyle - zakończyłem swoją wypowiedź.