Ninja Clan Wars

Walka zakończyła się nagle. Moje ostrze przecięło szyję moje przeciwnika. Następnie całe zakrwawione ostrze wleciało do mojej pochwy. Następnie rozerwałem pieczęć. Miałem już skoczyć na samurajów przede mną, ale w mojej głowie pojawiły się obrazy. Nie wiedziałem co znaczą, ale w pewien sposób straciłem wolę walki.  Dawno nie czułem takiego spokoju. Spojrzałem się w stronę mojej katany. Ty mi je pokazałeś? Co chciałeś osiągnąć? Tam w barze też dzięki tobie wyszedłem z niego i poszedłem walczyć z Roninem. Nastała cisza. Kiedy już oprzytomniałem nie było tu nikogo.  Tylko ja ze swoimi pytaniami. Postanowiłem wrócić do Airando. Jednak najpierw postanowiłem potrenować.
[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
_____________________

Akcept by Katsuro

Zaraz po zakończonym treningu udałem się do najbliższego portu.
[z/t-> Yu no Kuni ->Miasto portowe]

Ostatnio edytowany przez Katsuro (2013-12-15 17:50:43)

Droga tutaj nie zajęła mu dużo czasu. Z gór doszedł tutaj szybko i bez żadnych przeszkód po czym wszedł do miasta. Było tutaj strasznie tłoczno i ludzie panoszyli się tam gdzie było to tylko możliwe. Utrudniało mu to trochę ruch, ale nie mógł nic z tym zrobić. Musiał jakoś przeżyć to wszystko. Poszedł dalej i im dalej szedł tym ludzi było coraz mniej przez co nie musiał się już przeciskać przez nich wszystkich. Poszedł jeszcze dalej aż dotarł do jakiegoś miejsca gdzie było parę osób, ale nikogo więcej. To tutaj postanowił odpocząć trochę od swoich wszystkich przygód jakie do tej pory przeżył i przeczekać tutaj kilka dni, bo musiał w końcu ruszyć do kraju deszczu, ponieważ to tam musiał pójść aby dowiedzieć się nieco więcej. Dlaczego wybrał to miasto? Ponieważ zwiedził już wszystkie tereny w Hidari i zostało mu tylko to. Miasto na pierwszy rzut oka nie było jakieś fajne, ale gdy patrzył tak na nie z tego miejsca to wydawało się przyjemne. Wszędzie były jakieś sklepy i domy różnych ludzi przez co na pewno można było tutaj dostać to co się chce. Siadł na pobliskiej ławce, która leżała w takim małym parku pod drzewem. Podparł się obiema rękami i o nią i spojrzał w niebo. Musiał odpocząć i chciał zapomnieć o swoich problemach przynajmniej na kilka dni, w końcu po to tutaj przybył. Zamknął oczy i zaczął nasłuchiwać wszystkiego dookoła.

Suezo oddał się swoim myślą i całkowicie odleciał. Promienie słońca ogrzewały go, a ptaki które siedziały na drzewach wydawały piękną melodię. Mógł tam tak siedzieć wieki, bo jeszcze nigdy nie było mu tak przyjemnie. Wyrwała go z zamyśleń jakaś osoba, która usiadła koło niego. Uchylił delikatnie jedno oko, żeby sprawdzić kto usiadł koło niego i na widok pięknej dziewczyny był zdumiony. Nie mógł oderwać od niej wzroku i patrzył się na jej śliczne oczy. Jej ubranie idealnie podkreślało jej urodę, jej włosy tańczyły na lekko dmuchającym wietrze, a ona sama siedziała zamyślona, a przynajmniej tak mu się wydawało. Zamknął po chwili swoje oczy, ale nie dlatego, że nie chciał zwracać uwagi na nią tylko dlatego, że po prostu chciał oddać się sytuacji w której się obecnie znajdował. Dziewczyna, która usiadła koło niego nic nie mówiła. Siedziała zamyślona i nie zwracała większej uwagi na chłopaka, który właśnie koło niej siedział. Suezo nie lubił siedzieć koło kogoś i nie zamienić z nim nawet słowa, dlatego postanowił, że spróbuje do niej zagadać. Mógł to być także dobry sposób na zapomnienie o swoich problemach, które w tym momencie go dręczyły i czuł, że ta dziewczyna może mu w tym pomóc.
- Ładny dzisiaj mamy dzień prawda? - zapytał się jej z zamkniętymi oczami. Po chwili otworzył je i spojrzał się na piękną dziewczynę - Jak masz na imię?
Może dziewczyna będzie chociaż trochę rozmowna i będzie mógł zamienić z nią kilka słów. Od dawna z nikim nie rozmawiał o wszystkim i chciał z nią chociaż trochę w ten sposób porozmawiać, a czy będzie móg, to czas pokaże

Ostatnio edytowany przez Suezo (2015-01-25 13:11:33)

Dziewczyna była przepiękna i tak jak myślał, dzięki niej kompletnie zapomniał o rzeczywistości i o swoich problemach. Po tym jak się do niego uśmiechnęła, poprawiła włosy i puściła do niego oczko był wniebowzięty. Dziewczyna go na tyle zauroczyła, że chłopak nie mógł spuścić z niej wzroku. Była piękniejsza od wszystkiego co w całym swoim życiu widział. Nigdy by nie przypuszczał, że spotka kogoś tak pięknego, kto byłby w stanie go zauroczyć. Po chwili wypowiedział słowa, których nie spodziewał się, że wylecą z jego ust.
- Ale ty jesteś piękniejsza od wszystkiego co w życiu widziałem - powiedział do niej patrząc się jej głęboko w oczy.
Sam nie wiedział czemu to powiedział, ale jego ciało i usta same zareagowały. Jej piękne oczy i włosy tańczące na wietrze kompletnie go zachwyciły. Czuł się jakby był w innym świecie i miał nadzieję, że ta chwila pozostanie wieczna.

Chłopak nie mógł się jej oprzeć. po raz kolejny go olała, ale jej urok był na tle duży, że chłopak nie wiedział co ma robić. Kiedy wstała z ławki i zaczęła kiwać palcem aby za nią podążył ten wstał i zaczął podążać za piękną dziewczyną. Miała coś takiego w sobie, że chłopak kompletnie zapomniał gdzie jest, co robi i kim jest. W tym momencie dla niego liczyła się tylko ta kobieta. Szedł za nią, kiedy ginęła w tłumie ten przyspieszał i od razu ją znajdywał. Ciągnęła go do siebie jak magnez, a chłopak nic nie mógł w tej sytuacji zaradzić. Nie wiadomo było po co ta dziewczyna to robiła. Chłopak jej się spodobał? czy może chciała go wykorzystać? A może to była pułapka? Na te pytania będzie musiał sam znaleźć odpowiedź o ile zdoła. Ciekawiło go gdzie ta dziewczyna zmierza razem z nim, ale w tym momencie nie miał sił, żeby się tym przejmować. Niektórych ludzi po drodze to po prostu taranował, żeby móc podążyć za dziewczyną, a ona się tylko uroczo uśmiechała w jego stronę i kiwała dalej palcem, aby za nią podążał. Zapomniał już o tygodniu, który mu pozostał aby dotrzeć do kraju deszczu. W końcu miał tam ważną sprawę do załatwienia, ale dla tej dziewczyny mógł porzucić tą sprawę. Mógł zapomnieć o swoich najbliższych, których i tak nie ma, o Yukinie, o swoim klanie i o nienawiści którą darzy do kraju błyskawic. Chłopak był w innym świecie, był wniebowzięty przez nią i mimo, że wyczuwał, że coś się tu nie zgadza, to pokusa była silniejsza od jego zdrowego rozsądku. Nogi same się poruszały, mózg przestał myśleć, a jego ciało samo wołało o nią. To pierwsza taka sytuacja w której tak się zachowuje po prostu nie umiał się opanować i już wiedział co jest jego słabą stroną. Był zaskoczony, że daje się ponieść czemuś takiemu, ale podobało mu się to i nie chciał przestawać. W końcu chyba żaden mężczyzna w takiej sytuacji zrobiłby to samo.

Ostatnio edytowany przez Suezo (2015-01-25 17:07:05)

Zatrzymała się przy magazynku, a on szedł za nią i kiedy stanęła przy magazynku Suezo stanął koło niej. Kiedy ona zaczęła zbliżać swoje usta do jego myślał, że ona naprawdę go pocałuje. Na jego twarzy w tym momencie można było zobaczyć rumieńce. Kiedy przybliżyła swoje usta nagle odsunęła się od chłopaka i weszła do środka puszczając mu oczko. Stanęła na środku po czym zaczęła zdejmować koszulkę. Chłopak nie wiedział czy to się dzieje naprawdę czy to mu się śni. Taka piękna kobieta i jego pragnie? Wiedział, że to nie możliwe, ale kobieta była na tyle piękna, że on już nie myślał racjonalnie tylko po prostu ją pożądał, a jeszcze nigdy nie miał czegoś takiego. Wszedł do środka magazynku cały czas się na nią patrząc i podziwiając jej urodę. Myślał tylko o tym co będzie jak już wejdzie do środka. Kobieta mogła zrobić wszystko, a tak jak już pisałem on w tym momencie myślał tylko o jednym. Stracił świadomość i oddał się instynktowi, który w tym momencie przejął nad nim całkowitą kontrolę. Wszedł do środka i powolnym krokiem zaczął zbliżać się do dziewczyny aż nie stanął przy niej i nie popatrzył się jej głęboko w oczy. Rumieńce oblały jego twarz i w tym momencie patrzył się na piękną kobietę z śliczną sukienką, która idealnie pasowała do jej urody i jeszcze podkreślała jej kształty.

Kiedy dziewczyna zetknęła swoje usta z jego, chłopak nie mógł uwierzyć, że to się dzieje naprawdę. Nigdy by nie przypuszczał, że dziewczyna może zrobić coś takiego. Już naprawdę zaczął wątpić w to, że to jest pułapka i jego instynkt jeszcze bardziej zaślepił mu umysł, ale po krótkiej chwili kiedy dziewczyna go przeprosiła i odeszła zauważył co się stało. To była pułapka i było tak jak myślał. Szkoda tylko, że nie udało mu się opanować i wtedy nie było by takiej sytuacji jak tutaj. Poczuł się oszukany i dodatkowo może przypłacić życiem jeśli ich nie posłucha. Był zdenerwowany, ale także szczęśliwy. Już dawno nikogo nie zabijał, a teraz miał taką szansę. Żądza krwi i mordu znowu się w nim obudziła czyniąc go niepodatnym na wszelkie groźby i błagania. Popatrzył się na całą szóstkę i już miał świadomość oraz wiedział co robi tylko teraz obudziło się w nim coś czego nie mógł opanować. Uśmiechnął się szeroko i zaczął się śmiać po cichu.
- W takim razie się zabawimy - powiedział w ich stronę zerkając kątem oka na jednego z nich i uśmiechając się przy tym.
Musiał opanować się, ponieważ był to mały budynek i nie wiedział czy może go podpalić jeśli użyje Katonu, ale on lubił ryzykować. Jednak nie chciał od razu ich podpalać. Zaczął biec w stronę jednego z mężczyzn (szybkość = 27) po czym wyskoczył do góry na wysokość głowy mężczyzny (skoczność=65) i uderzył go z Konoha Senpuu (siła techniki=26, szybkość techniki=39). Miał nadzieję, że wyeliminuje tego mężczyznę z gry. Będzie miał wtedy przynajmniej o jednego mniej do wyeliminowania. Zauważył, że gdziekolwiek się pojawi tam zawsze wpadnie w jakieś kłopoty. Albo to pech go prześladował, albo na tym świecie ciągle coś się działo złego. Miał częściowo tego dosyć. Te wszystkie konflikty, wojny i tego typu sprawy, miał ich już wszystkich dosyć musiał w końcu powstrzymać to, bo inaczej ten świat zostanie sam przez siebie zniszczony. Po wykonaniu tej techniki odskoczył od mężczyzny i popatrzył się na resztę z uśmiechem na ustach.

Ostatnio edytowany przez Suezo (2015-01-25 21:01:25)