Ninja Clan Wars

Tłumy, które jeszcze przed chwilą się znajdowały na rynku, szybko znikły. Widocznie dobrze znali czarnowłosą i była tu niesławna. Ludzie zaczęli uciekać do swoich namiotów, a pośród tego wszystkiego znajdowała się mała dziewczynka, która stała pomiędzy uciekającymi i krzyczała o pomoc. Wciąż powtarzała jedno imię - "Chie". Być może należało do zleceniodawczyni, kto wie? Krzyki po chwili ucichły, gdyż młoda dziewczynka zemdlała po wpływem emocji. Czyżby czarnowłosa była, aż tak niebezpieczna?
    Jednak wracając do walki. Podczas, gdy kobieta wyprowadziła swój atak, chłopak użył techniki z żywiołu Doton i ukrył się pod ziemią. Ze względu na ten manewr, niedawna zleceniodawczyni natrafiła na twardy grunt, a nie miękkie, krwiste ciało chłopaka. Na jej twarzy pojawił się grymas niezadowolenia, jednak szybko przystąpiła do ataku. Zaczęła atakować podłoże, pod którym znajdował się chłopak, co powodowało powstawanie lekkich pęknięć.
    Kimari postanowił szybko działać i to nie ze względu na kończący się zapas tlenu. Nie chciał on bowiem zostać zasypany, więc postanowił przejść do drugiego etapu techniki. Szybko określił pozycje czarnowłosej i "stanął" pod nią. Natychmiast wyciągnął z ziemi rękę (szybkość= 14), chcąc wciągnąć ją pod ziemie. Miał nadzieje, iż nie wyczuje go, skoro była zajęta atakowaniem ziemi.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Walka się skończyła, a ja przypatrywałem się teraz kobiecie, która jeszcze niedawno była moją zleceniodawczynią. Z początku wyglądała ja psychopatka. Wciąż pamiętam odgłosy szybkiego uderzania ostrzem o ziemie. Najwidoczniej nie chciała stracić okazji, gdzie mogła zdobyć zlecony przedmiot. Złoty klucz. Klucz, za który strażnik chciał oddać życie. Klucz, który zmienił oblicze spokojnej płomiennowłose w szaloną czarnowłosą. Tą konfrontacje wygrałem tylko dlatego, że straciła panowanie nad emocjami i zaczęła bezmyślnie atakować ziemie.
    Kobieta o kruczoczarnych włosach była sfrustrowana. Przestała zwracać uwagę na wszystko inne i dała się ponieść złości. Zapewne była wściekła, gdyż okazja na zdobycie skarbu ze szkatułki przemknęła jej przez palce. Po chwili jednak odzyskała świadomość i przestała się odzywać. Najwyraźniej nie chciała przypadkiem wydać informacji na temat prawdziwej wartości przedmiotu, który znajduje się w moim posiadaniu oraz z całą pewnością
- Następnym razem zdobędę informacje, Chie-chan. - powiedziałem do niej z lekkim uśmiechem na twarzy. Może niezmiernie chwilowa głupota lub świadomość, że jedyna część ciała, która w obecnej chwili mogłaby mnie zranić to jej głowa, dodawała mi odwagi? Wiedziałem, że kiedyś w przyszłości pożałuje tych słów. Mógłbym ją teraz zabić, ale nie lubię zabijać niepotrzebnie. Po za tym, jeśli pozbawię ją teraz go, to nigdy się nie dowiem, do czego służy ten klucz.
    Postanowiłem zachować klucz i być może w przyszłości dowiem się o jego prawdziwej wartości. Jednak teraz skupiam się na teraźniejszości, więc postanowiłem opuścić Tsuchi no Kuni, a żeby to zrobić, postanowiłem udać się do portu, skąd wyruszę w dalszą drogę.

[z/t Baigai -> Dolina]