Ninja Clan Wars

     Katsuyu spełzła z mego ramienia, przeskakując na tabliczkę przy porcie. Mimo faktów, które jej przekazałem, wyglądała na uradowaną, jak zawsze. Kiwnąłem głową, gdyż wiedziałem, że to jej limit przebywania w ludzkim świecie. Rozległ się cichy dźwięk, a jej postura zniknęła. Zostałem sam, skierowany wprost do doków, gdzie cumowały statki. Im bliżej centrum się znajdowałem, tym większy chłód dotykał moje ciało. Właśnie dlatego potrzebowałem znaleźć ustronne, ciepłe miejsce lub dotrzeć na statek i zająć odpowiednie lokum.
     Na moje szczęście okręt się znalazł. I bynajmniej nie za opłatą. Z kapturem zakrywającym twarz, prześlizgnąłem się między strażnikami, docierając do niższych pokładów, gdzie trzymano towary. W tamtym miejscu utworzyłem prowizoryczne posłanie ze szmat, które przewozili. Zasnąłem, odnawiając pokłady wewnętrznej energii. Gdy zaś się obudziłem, wyszedłem na pokład. Mogłem zwrócić na siebie niepotrzebną uwagę, choć zmęczeni po długiej podróży pracownicy, mieli ważniejsze problemy. Przyłożyłem więc dłoń do czoła, wypatrując lądu. Pogoda, cholera, nie zmieniła się. To oznaczało jedno - jestem na miejscu.
      Witaj, Kraju Uciekiniera. - Spod płaszcza wyciągnąłem list, który kilkanaście dni temu zerwałem z tablicy ogłoszeń w Ame no Kuni. Głoszący, iż Samotnicy nie mają prawa przekroczyć granicy. W mej głowie narodziło się jedno pytanie. Czy Shinsaku doszedł do porozumienia z tamtejszym władcą, czy postawił na samowolkę, samemu wydając taki dekret. Wątpiłem także w ludzi, którzy tutaj mieszkali. Pierwszy, lepszy mieszkaniec sprawdzający oblicza?

[z/t -> Ronin no Kuni - Port]