Ninja Clan Wars

Siedziałem i odpoczywałem, kiedy Anamari zapytał o Takashi'ego chwilę siedziałem w ciszy. Nie miałem zamiaru męczyć chłopaka moją i jego przeszłością, dlatego odpowiedziałem mu tak jak ja go teraz widzę.
- Takashi jest... Trupem. - Odpowiedziałem z chłodem, po czym kontynuowałem.
-... Nazywany również Ninją cienia... Takashi Nara, jest kimś kto bardzo dobrze posługuje się swoim cieniem do walki, posiada również potężny wachlarz technik. Po tej walce wiem, że posiada również tryb mędrca jak i pakt z żabami. - Opisałem jego możliwości bojowe w dużym skrócie, jednak wystarczającym aby Anamari mógł sobie zdać z czegoś sprawę.
-... Ktoś taki jak ty może jedynie pomarzyć aby mierzyć się z tym człowiekiem... Nawet ja silniejszy, ciągle muszę się mieć na baczności, potrafi w krótkim czasie szybko wymyślić taktykę dzięki, której będzie w stanie pokonać kogoś silniejszego od siebie... - Dodałem, po czym znowu zacząłem siedzieć w ciszy.

Nie interesował mnie plan chłopaka, wiedziałem, że przeciwko Takashi'emu taka sztuczka ma 30% powodzenia. Po pytaniu chłopaka przez długi czas milczałem, po czym w końcu się odezwałem.
- Wskrzesiłem go. Dwa lata temu wraz z wspólnikiem przywołaliśmy dwuogoniastego demona - Nekomate. Wykorzystaliśmy jego moc, aby wskrzesić kilka potężnych wojowników, w tym Takashi'ego, jednak w jego przypadku pewna dziewczyna zakłóciła wskrzeszanie, przez c nie mogłem podporządkować go swojej woli. - Wytłumaczyłem, po czym otworzyłem oczy i zacząłem spoglądać w niebo.

Nawet nie drgnąłem kiedy chłopak zapytał o barda odpowiedziałem.
- Nie wiem... Jedynym co nas połączyło to, to samo spojrzenie na świat i pokój... - Odpowiedziałem, była to prawda, nie znałem prawie w ogóle barda. Ledwo co się poznaliśmy i już po ułożeniu planu wyruszyliśmy robić swoje. Po tym powiedziałem sam od siebie.
- Wystarczy już tych pytań... - Powiedziałem zmęczony dalej spoglądając na chmury, które przebiegały przez niebieskie niebo.

W końcu znalazłem się na Terenach Kanketsu, gdzie przyszedłem za Matsuo oczywiście. Nie chciałem kończyć naszej znajomości, a raczej nie chciałem jej tak pozostawić, znowu pozostawić "przyjaciela", o ile mogę go tak nazwać. Liczę na to, że uda mi się chociaż na jakiś czas pozostać blisko przyjaciela. Nim jeszcze ktokolwiek stąd mógł mnie zobaczyć, przyzwałem sobie żabę, tak w sumie bez powodu, a może na wszelki wypadek, nie wiem sam.
Rozgryzłem kciuk, tak, by zaczęła się z niego sączyć krew, następnie złożyłem pieczęci, przykładając dłoń do ziemi.
-Kuchiyose no Jutsu. - na ziemi pojawiła się pieczęć, potem pojawiła się niewielka chmura dymu.
-Oh, Takashi, to ty, jak dobrze, że mnie przywołałeś. Rokutaro i Mei, walczyli, Rokutaro jest ranny. - mówił zaniepokojony Gamakichi.
-Co? Gdzie są? - rzuciłem od razu, zatrzymując się.
-Zdaje się, że w jakiejś jaskini... Tak mówili Fukusaku i Shima. - poinformował mnie.
-Mei przyzwała Fukusaku i Shimę... Cholera, jeśli stało się to co wtedy, inaczej Mei poinformowała by mnie i sytuacja wyglądałaby inaczej... Szlag by to, wiedziałem, że to zły pomysł. Jaskinie... Shisou ! - natychmiast ruszyłem w kierunku jaskiń w prowincji Shisou.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

[zt -> Niezbadane jaskinie w Shisou]

Ostatnio edytowany przez Takashi (2012-03-27 18:37:18)

W końcu przybył mój uczeń. Informacje o Takashi'm po prostu zignorowałem, po czym odpowiedziałem na temat treningu.
- Wkładanie chakry do broni? Dobrze... - Powiedziałem spokojnym i o dziwno dość miłym głosem, z takim chłopak przy mnie nie mógł się jeszcze spotkać. Wyciągnąłem kunai, po czym włożyłem do niego minimalne ilości chakry katon'u.
- "Sztuczka" polega na przesłaniu chakry do broni, jednak nie zwykłej a chakry natury, nad każda naturą trzeba trenować osobno, nie jest to aż takie trudne, jednak potrzeba wprawy, w moim przypadku, gdybym jej nie miał kunai mógłby wybuchnąć w mojej ręce. - Powiedziałem, a broń zaczęła się robić coraz bardziej ciepła, jednak tylko ostrze, rączka był zimna. Im dłużej trzymałem broń tym bardziej czerwona się stawała.
- Im więcej chakry dołożysz do broni tym lepsze będą efekty... Dla przykładu, na początku broń jest rozżarzona, później stopniowo ogromne ilości ciepła zaczynają gromadzić się w niej. Ostatecznie broń jest aż biała od ciepła, po tym w każdej chwili może wybuchnąć, zdolny ninja jest w stanie kontrolować kiedy to nastąpi, jednak najpierw spróbuj przesłać swoją naturę chakry do broni. - Powiedziałem rzucając broń w drzewo, a po chwili powstał dość duży wybuch.

Kiedy Anamari zajmował się swoją robotą ja spoglądałem z aktywowanym sharingan'em, mogło mi to dać dokładny obraz na sytuację. Widziałem jak chakra powoli przepływa do broni, chwilę się utrzymywała, jednak szybko po tym zaczęła się ulatniać z ostrza.
- Dobrze, jednak musisz poćwiczyć utrzymywanie chakry w jednym miejscu. Powtórz, postaraj się tym razem skupić na utrzymaniu chakry, później to wejdzie w krew. - Poinformowałem, po czym zacząłem się przyglądać, nie było źle, jednak bez podstawowych rzeczy dalszy trening mógłby niepotrzebnie się przeciągać.
- Staraj się kontrolować równomierne rozmieszczenie chakry w ostrzu, to pomoże w jej późniejszej kontroli. - Dodałem przyglądając się ostrzu moim sharingan'em.

Ostatnio edytowany przez Matsuo (2012-03-28 12:29:08)

Dzięki sharingan'owi wszystko dobrze widziałem, kiedy chłopak machał bronią nic się z chakrą nie działo, więc jak na razie dobrze mu szło.
- Dobrze, utrzymanie chakry masz opanowane, teraz dodaj chakrę fuuton'u, w tym przypadku powietrze powinno stworzyć otoczkę, wydłużając tym samym ostrze. Na początek dodaj niewielkie jej ilości, dopiero później zajmiemy się większymi ilościami chakry. - Powiedziałem zakładając ręce, po czym zacząłem się przyglądać broni chłopaka.
- Nie zapomnij o utrzymaniu chakry w ostrzu... - Dodałem stojąc spokojnie i czekając na efekty.

Kiedy Anamari zaczął wykonywać moje polecenia spoglądałem na ostrze. Kiedy w końcu ostrze było nasycone chakrą fuuton'a odpowiedziałem.
- Dobrze... Teraz dodaj jeszcze więcej chakry, znacznie więcej. Po tym ostrze powinno się dwa razy bardziej powiększyć do tego, fuuton powinien mu dać duże możliwości jeśli chodzi o przecinanie innych przedmiotów. Zaczynaj... - Powiedziałem dając sygnał ręką. Trening bardzo szybko i łatwo szedł chłopakowi. Nie należał  do trudnych, jednak i tak dobrze mu szło. Uśmiechnąłem się lekko widząc postępy chłopaka, po czym spojrzałem w niebo. Czekałem teraz czy o wiele trudniejsze zadanie od poprzedniego uda się chłopakowi, czy też nie.