Ninja Clan Wars

Sesja dla Izumi

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

^^
     Izumi wędrowała. Co prawda od czasu skończenia Szkoły Ninja jej podróże ograniczały się do Kraju Wody, lecz jednak zwiedziła trochę świata. Przede wszystkim, zaczęła od Airando. Świetny wybór. Samotnik powinien znać swoją ojczyznę. To tak jakby Uchiha nie znał Hidari, albo Senju Chikai. Wszystko sprowadzało się do podstaw. Z czasem dziewczyna zacznie wędrować po świecie. Teraz jednak zwiedza kontynent.
     Pierwsze dwa miejsca wybrane przez ową osobę to las i wulkan. Znakomite lokacje. Obie rozległe i malownicze. Możnaby spędzać w nich wiele godzin, a jak się uprzeć to i dni. Wszystko zależy od tego co się robi, a także z kim się robi. Jednak młoda przedstawicielka klanu Kuran Sen była sama.
     Może to i lepiej? Gdyby znajdowała się z kimś, rozmawiałaby. Nie byłaby w stanie oglądać przyrody. Cieszyć się widokami. Kraterem. Zielenią i czernią, które się mieszały, w tej zacnej lokacji. A także jękankem i stękaniem dochodzącym z drugiej strony polany.
     Zaraz, czym?
     Izumi mogłaby przysiąc, że słyszała cichy głos usjarżający się na coś. Jakieś bluzgi i obelgi wysyłane w stronę losu i życia. Cóż... Co to mogło być? A nie wiadomo. Trzeba by to sprawdzić, jeżeli oczywiście interesuje to dziewczynę...

^^
     Dziewczyna postanowiła sprawdzić źródło dźwięku. Skierowała się w stronę odgłosów, przygotowując swój oręż. Można było rzec, iż narzędzia Izumi nie należały do przeciętnych. Nawet wśród ninja. Kto obecnie posługiwał się zwykłymi łańcuchami? W dodatku bez mechanizmów, na zasadzie walki bronią? Cóż. Członkini organizacji Samotników należała więc do bardzo ciekawego grona osób. Tych, którzy nie zwracali uwagi na innych. Woleli swoje sprawdzone metody. Były przecież niezawodne.
     Niewiasta po pokonaniu kilkunastu metrów ujrzała zgarbioną postać. Ciężko było orzec, kto to jest, z powodu płaszcza,  pod którym ukrywał się nieznajomy. Dało się tylko wywnioskować, iż Izumi ma do czynienia ze starym mężczyzna. Łysina, siwe baki i wąsy... Typowy dziadek owych rejonów.
     Wspomniane wcześniej jęki wydawanł ten osobnik. Powodem jego niezadowolenia były dwie grube torby. Znajdowały się w nich przedmioty codziennego użytku. Dziadek najwidoczniej nie mógł ich unieść. W ramach odpoczynku narzekał więc, a także przeklinał los.
     A co na to Izumi?

^^
     Dziewczyna podeszła do starca. Wykazała pewność siebie, albo arogancję, ponieważ nie wiadomo kim był ten człowiek. Również postanowiła schować broń. Owinęła łańcuchy na swoich nadgarstkach. Izumi najwidoczniej nie obawiała się starego mężczyzny. W sumie ciężko się nie zgodzić. Nie wyglądał on na wojownika, ninja, czy nawet zwyczajnego wioskowego osiłka. Jego wiek wskazywał jednoznacznie na to, że nie jest silny.
     Izumi była dobrze wychowana. Dziewczyna z organizacji Samotników postanowiła pomóc dziadkowi. Po zbliżeniu się do starca zaoferowała swoje usługi. Ba, najprawdopodobniej za darmo. Chyba każdy by skorzystał... Jednak nie ten pan!
     Mężczyzna stał dalej plecami do niewiasty. Nie zwracał uwagi na jej słowa. Cóż. Dlaczego? Normalny człowiek zazwyczaj odpowiedziałby. Mógłby odmówić. Ale stać plecami i nie reagować?

^^
     Izumi trafnie rozszyfrowała mężczyznę. Podeszła bliżej i wypowiedziała, a w zasadzie to wykrzyczała swój komunikat. Było to trafne posunięcie. Jej rozmówca odwrócił się w jej stronę. Tym razem na pewno usłyszał, gdyż na jego twarzy widać było zdziwienie. W sumie z jego perspektywy wyglądało to inaczej. Wyobraźmy sobie, że męczymy się z torbami, a tutaj znikąd pojawia się osoba chętna do pomocy. Prawie cud.
     Staruszek na widok Izumi zachował się w specyficzny sposób. Odwrócił się, aby stać do niej przodem. Zaraz po tym uniósł siwe brwi, a jego wzrok zaczął błądzić po ciele niewiasty. Zatrzymał się w kilku miejscach, które najwidoczniej mu się podobały.
     Dziadek był stary. Miał na pewno ponad 60 lat, o czym świadczyła skóra. Miał siwe wąsy i baki, natomiast posiadał znaczną łysinę. Wyglądał na lekkiego, również jego wzrost odbiegał do normy. Cóż, starość nie radość.
     Mężczyzna postanowił zabrać głos. Otworzył usta, a następnie stał w bezruchu... Jakby zapomniał co chciał powiedzieć. Po chwili uzupełnił swoje myśli i mógł przemówić.
     - Serwus. Czy my się znamy? - zapytał. - A ta pomoc to naprawdę za darmo? Mieszkam kawałek stąd.

^^

     Dziewczyna miała mieszane uczucia względem staruszka. Czuła, że powinna pomagać starszym, jednak obawiała się jego spojrzenia. Cóż, podziwianie młodego damskiego ciała w pewnym wieku nie należało do normy, szczególnie na takim odludziu. Izumi mogła więc czuć się doceniona. Ktoś w końcu dał jej do zrozumienia, że jest piękna... W specyficzny sposób, ale jednak.
     Mężczyzna patrzył na niewiastę, gdy ta tłumaczyła się z chęci niesienia pomocy. Jak to bywa, okazała się trochę interesowna. Jednak nie wyglądało to na przeszkodę dla staruszka, który uśmiechu się od ucha do ucha i odezwał. Głośno, jak to miał w zwyczaju.
     - A proszę bardzo. Weź te torby i chodź za mną. Musisz pomóc zanieść je do mojej chaty. Znajduje się ona głęboko w lesie, ale dojść tam wcale nie jest trudno, dlatego powrót powinien wyjść ci łatwo. - powiedział starzec.
     Izumi musiała tylko się zdecydować. Iść z nieznajomym czy nie? W zasadzie odpowiedź była banalna, ale kto tam wie, co ta dziewczyna ma pod czaszką?

^^

     Dziewczyna dostrzegła fakt, iż to co teraz robi również może ją narazić na niebezpieczeństwo. Cóż, na pewno łatwiej jest uciec przed dziadkiem, niż szukać drogi powrotnej do siedziby samotników. Samemu. W okolicach wulkanu, gdzie wciąż można natknąć się na górską sektę. Możliwe, że Izumi postanowiła pomóc staruszkowi z tego powodu. Cóż. Jeżeli natomiast chciała to zrobić z dobroci serca to chwała jej. Mało jest ninja o dobrych manierach.
     Izumi obserwowała drogę. Robiła to dyskretnie, lecz dziadek i tak zorientował się o tym. Wbrew pozorom nie robił awantury. Wzruszył ramionami i mruknął coś pod nosem. Członkini organizacji najwidoczniej obawiała się, że coś złego ją spotka. Cóż, strzeżonego stwórca strzeże. Czasami warto być przezornym.
     Dziewczyna zadała kilka pytań starcowi. Ten nie wiedział dokładnie co odpowiedzieć, więc westchnął. Chwilkę później wyjaśnił, dlaczego nie obawia się mieszkać w lesie.
     - Dziecinko... W Airando nie grozi nam wielkie niebezpieczeństwo. Jedynie sekta. Poza nią nie powinniśmy obawiać się czymkolwiek. Tutejsza pogoda jest najlepsza dla staruszków. A moje życie polega jedynie na rekreacji. Czy można chcieć więcej? - powiedział. Chwilę później zaśmiał się i dodał następne zdanie. - Na tą grupę wiarołomców też są sposoby.
     Droga ciągnęła się i ciągnęła. Chyba jedynym wyjściem było dalej rozmawiać, aby zabić poczucie nudy...

Ostatnio edytowany przez Straznik 8 (2015-01-12 19:59:50)

^^

     Podróż miała powoli. Ba. Wręcz dłużyła się. Członkini organizacji z Airando nie mogła tego wytrzymać. Cóż, może ona kiedyś zbuduje sobie dom w centrum miasta. O ile dożyje. I o ile jej zawód pozwoli na podobne udogodnienia. Niestety nie każdy może sobie pozwolić na takie wspaniałe lokum...
     Dziewczyna zawstydziła się słysząc słowa starca. Co prawda dalej nie przestała się oglądać, ale robiła to coraz rzadziej. Jakby czuła zobowiązanie wobec staruszka. W sumie, niektórzy mają taką moc. Charyzma. Takie jednostki potrafią ciągnąć za sobą ludzi. Mogą słowami robić więcej niż inni przez całe życie. Rzadka i fascynująca cecha. Szczególnie wśród ninja.
     Izumi zwróciła uwagę na opowieść o sekcie. Cóż, grasująca w Airando organizacja sprawiała wiele kłopotów. Z rąk tych barbarzyńców zginęło około tuzin ludzi, a wciąż nie można było usłyszeć o końcu zbrodni. Ba, oficjalne stanowisko Lorda Kraju Wody nakazywało potępić tych przestępców. Tylko, że rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej. Można rzec, iż słowa przywódcy nie wywołały wielkiego wrażenia. Przynajmniej wśród Samotników.
     Dziadek zaczął się śmiać. Zatrzymał na moment pochód, a potem głęboko odetchnął. Po chwili otarł łzy, powstałe intensywnego śmiechu, aż wreszcie się odezwał.
     - Izumi, słuchaj... Ta sekta jest nie do złapania. Nie wiemy o nich nic, a oni o nas wiele. W dodatku armia nie będzie przeszukiwać lasów. Do tego potrzeba ninja. A do tej pory Samotnicy nie zrobili nic. Ba, nie dziwię się, nie wasza sprawa. Tylko powinniście się ruszyć, bo Lord Feudalny polecił to zrobić wam. - rzekł. W jego głosie można było usłyszeć opanowanie, ale i wielką wiedzę. Pewnie kiedyś sporo podróżował po tej krainie. Albo miał ciekawy zawód. - A odnośnie personalnych informacji. Jestem Itabame. A moja chata znajduje się kawałek drogi stąd, może pół kilometra?
     Czyli czekała ich jeszcze chwila rozmowy...

^^

     Dziewczyna była bardzo zadowolona z rozmowy. Uważała swojego towarzysza za kogoś mądrego. Nie chciała nawet negować jego słów. Dała w bardzo łagodny sposób obrazić jej organizację, no ale cóż. Chyba nikt nie mógł jej zabronić zachowania bezstronności. Na pewno było to lepsze niż wejście w konflikt. Szczególnie, że miała dostać nagrodę. I to już niedługo. Informacje i pieniądze dla niej mogły bardzo ułatwić jej życie. Chociażby wyjście z lasu.
     Izumi stwierdziła nawet, że dziadek jest mędrcem. Te słowa wywołały wybuch śmiechu u starca. Jej rozmówca zareagował w ten sposób p