Ninja Clan Wars

^^

     Wyrzutek zakończył przygodę związana z dwoma mężczyznami. Teraz trzeba było tylko odnaleźć karczmarza. Wbrew pozorom zadanie to nie należało do łatwych. Podczas pseudo starcia o handlarzu nikt nie słyszał. Yoshiro podejrzewał, że ten ukrył się na zapleczu, jednak krótka wycieczka do owego pomieszczenia jedynie zaprzeczyły temu podejrzeniu. W miejscu, z którego Wyrzutek brał alkohol, znajdowały się jedynie beczki z trunkami. Młodzieniec musiał więc wrócić do głównego pomieszczenia. To dziwne, że właściciela lokalu nie dało się znaleźć. Czyżby coś mi się stało? Kto wie?
     Yoshiro ponownie znalazł się w sali głównej. Zrobił to, a czas pokazał, że tak prosty wybór był słuszny. Kiedy tylko znalazł się w wejściu, od razu usłyszał brawa. Klientela ockneła się z trudnej sytuacji, którą bez problemu rozwiązał Wyrzutek. Oklaski trwały kilkanaście sekund, aż w końcu uciszyła je jedna osoba. Kto taki? Łatwo się domyślić. Właściciel karczmy. Odezwał się do młodzieńca, który wykonał dzielnie misję. Jak prawdziwy ninja.
     - Dziękujemy tobie! Wygoniłeś dwójkę, która sprawiała nam wiele problemów. Co prawda wysokim kosztem, bo owe trunki nie były tanie... Lecz co z tego? Nagrodę i tak dostaniesz! W dodatku będziesz tutaj zawsze mile widziany, być może zaoferujemy ci kiedyś jakiś rabacik... Dobra, najważniejsze dla ciebie. Oto sakiewka, jest w niej trochę Ryo. Mam nadzieje, że będziesz zadowolony. Mógłbyś uzbierać więcej pieniędzy, jednak musiałem odliczyć pewne koszta... Jednak i tak dziękujemy, , obyś wrócił tutaj jak najszybciej! - powiedział.
     Chwilkę później młodzieniec opuścił lokal. Wzbogacony i radosny. Wykonał misję, a przy okazji zarobił. Idealne połączenie!

Dzięki za sesję, pozdrowienia ^^

Sesja dla Yoshiro

^^

     Młodzieniec przechadzał się miastem. Co tutaj robił? Cholera wie, nie tak dawno temu rozwiązywał problem pewnego karczmarza. Yoshiro wypłoszył z jego lokalu złą klientelę, a teraz mógł zwyczajnie oddać się innym obowiązkom. Szczerze mówiąc, Wyrzutek wykonał kawał dobrej roboty, jednak postrzegał swoje działania jako mało efektywne. Cóż, nie przeszkodziło mu to jednak odebrać sakiewki z nagrodą, nie mówiąc "dziękuję". Cóż, dziwny człowiek z tego Yoshiro. Wyrzutek zachowywał się niecodziennie, być może to dobry zwiastun. Zazwyczaj wielcy ludzie mieli swoje odchyły w różnych dziedzinach. Czyżby młodzieniec miał problem z kulturą? Może nikt nie nauczył go trzech magicznych słów?
     Yoshiro kroczył ulicą, jednak bez większych celów. Poszukiwał zajęcia, jednak było to trudne. Dlaczego? Przecież w porcie zawsze jest coś do roboty! Wnieść coś, przenieść, pomalować, powiadomić odpowiednie służby... Tak, tylko teraz wszystkie te prace nie mogły się odbyć. Czemu? Bo była noc. A młodzieniec doskonale powinien o tym wiedzieć, skoro nie tak dawno obsługiwał dwójkę łotrów. Zazwyczaj takie towarzystwo nie pchało się do tawerny w ciągu dnia.
     Wyrzutek najwidoczniej nie dostrzegł tak banalnej komplikacji i krążył po pustych ulicach. Było tutaj ciemno i nieprzyjemnie. Młodzieniec przyzwyczaił się jednak do mroku i małej ilości świateł. Mijał budynki, w których część pomieszczeń była oświetlona. Dzięki temu orientował się terenie. Lecz nagle, co to takiego, Wyrzutek dostrzegł dosyć mocne światło. Na samym środku głównej ulicy w porcie.
     Latarnie! No tak, nie były one popularne i trzeba było palić w nich ogień co wieczór, jednak spełniały swoją rolę. Oświetlały owe miejsce. A co na nim było? Jakieś wzniesienie, jakby mównica i tablica. Czy Yoshiro odważy się podejść i sprawdzić, co tam się znajduje?

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

^^

     Yoshiro krążył po uliczkach portowych. Szczerze mówiąc, rzeczy, które najbardziej go uderzyły to brud. Tak, w portach zawsze znajdowało się mnóstwo niepotrzebnych przedmiotów, szczątek ryb, czy rupieci ze statków. A gdzie one lądowały? Na ulicach. Gdyby Wyrzutek znajdował się dokładnie w dokach, ujrzałby z pewnością całe stosy rzeczy, które niegdyś miały służyć ludziom, lecz teraz tylko zapychały lokację, zajmując niepotrzebnie przestrzeń. Młodzieniec mógł zdziwiony tym zjawiskiem, lecz powinien szybko się przyzwyczaić do jego skutków. W końcu przebywał już w porcie od kilku godzin, od wieczora do teraz, czyli nocy.
     Wyrzutek dostrzegł latarnie. Natychmiastowo udał się do nich, aby zobaczyć co oświetlają. W końcu miejsce, w których stały, było wywyższeniem terenu. Czyżby znajdowała się tutaj jakaś ambona, wykorzystywana do wygłaszania mów albo ogłoszeń? Ciężko się domyśleć, jednak młodzieniec wybrał najlepszą z możliwych opcji. Zamiast się zastanawiać, po prostu podszedł do lokacji. Dzięki temu mógł obejrzeć ją i orzec, do czego służy.
     Minęło kilka minut, gdy Yoshiro stanął przy latarniach. Mógł poczuć się jak kurtyzana, jednak szybko to uczucie zniknęło. Zmieniło się w ciekawość. Dlaczego? Otóż światła miały za zadanie oświetlić tablicę, która stała w tym miejscu. Była ona potężnych rozmiarów, posiadając na pewno więcej niż dwa metry wysokości. Wykonana została z drewna tak twardego, że nawet mocne uderzenie ninjy nie powinno go zniszczyć. Jednak Wyrzutek powinien zastanawiać się teraz: po co taka mocna tablica stoi w takim miejscu? Czy nie miałaby lepszego zastosowania w jakimś urzędzie?
     Minęło kilka minut, zanim Wyrzutek zorientował się, że na tablicy znajdują się... Kartki. Przyczepione w różnych miejscach. Czyżby była to tablica ogłoszeń? Być może tak! Czyli Yoshiro mógłby znaleźć dla siebie pracę. Spojrzenie młodzieńca było skupione na największej z obecnych kartce. Nawet w tak słabym oświetleniu widać było, że jest kolorowa, a jej zdobienia cieszyły oko, chociaż była w cieniu. Czy to właśnie ją wybierze młodzieniec?

^^

     Młodzieniec wpatrywał się w tablice. Znajdowało się na niej kilka ogłoszeń, jednak jedno przykuło jego uwagę. Było przede wszystkim największe, a nawet w ciemności dało się dostrzec jaskrawe kolory. Zajmowało mniej więcej jedną trzecią całej tablicy, a litery, które ktoś napisał, były sporych rozmiarów. Nawet w tak niesprzyjających warunkach dało się przeczytać, co jest napisane. Głównie z tego powodu Wyrzutek przybliżył swoją głowę do papieru i zaczął czytać. Poczuł, że ślepia go bolą, jednak nie przerwał owej czynności. Zbyt bardzo zależało mu na poznaniu treści ogłoszenia. Poszukiwał pracy, nawet w nocy. W końcu ninja musieli zarabiać...
     Moto czytał chwilkę. normalnie z pewnością pochłonąłby taki tekst bez problemu i w minimalnym czasie. Jednak teraz okres został wydłużony przez beznadziejne warunki. Minimalne ilości światła, choć chwała Bogu, bo przynajmniej było. Dodatkowo kolory ogłoszenia były zapisane w ciemnych barwach. Światło nie odbijało się od nich i po raz kolejny Yoshiro musiał poświęcić więcej czasu niż powinien. W końcu po upływie paru minut młodzieniec wiedział, co było tam napisane. Jednak na razie tarł oczy, ponieważ piekły go od nadużywania ich zdolności w beznadziejnych warunkach.
     A co znajdowało się na kartce?

Uwaga!
Poczta w mieście portowym poszukuje ochotników. Trzeba roznieść mnóstwo paczek, które przyszły do nas z Kraju Wody oraz Kraju Ziemi. Robota znajdzie się dla każdego, od chłopka roztropka, po lidera klanu. Wbrew pozorom umiejętności ninja są nam bardzo przydatne.
Oferujemy również uczciwą płacę, na poziomie zarobków z misji dla organizacji!

Poczta portowa

Na dole znajdował się adres. Jednak czy młodzieniec zechce roznosić paczki? Jak zwykły listonosz?

Ostatnio edytowany przez Straznik 8 (2015-02-04 19:38:13)

^^

     Młodzieniec przeczytał dokładnie ogłoszenie. Wywołało ono u niego mieszane uczucia. Przed wszystkim wahał się czy takie rzemiosło odpowiada jego randze. Również forma zajęcia nie za bardzo pasowała Wyrzutkowi. Uważał on, iż został stworzony do wyższych celów. Pościgi, napady na konwoje, mordowanie przeciwników organizacji... To wszystko mogło być realne, jednak ciężko, aby Yoshiro dostał taką misję na środku ulicy w mieście portowym. Powinien prędzej udać się do siedziby organizacji i porozmawiać z kim trzeba. W końcu kadra urzędnicza Wyrzutków nie należała do idiotów. Wiedzieli jakie zadania można zlecić każdemu ninja. A na razie Yoshiro przyniósł im same plusy, choć wykonał jedynie dwa zadania.
     Wyrzutek jednak zdecydował się zostać kurierem. Do zawodu listonosza skłoniła go jedna rzecz. Pieniądze oczywiście. Nie to, że Yoshiro był materialistą, lecz wynagrodzenie godne ninjy musiało zainteresować niejednego. Cóż, jeżeli pocztę stać na wypłacanie pieniędzy w podobnych ilościach jak organizacja z Ronin no Kuni, to taka robota kuriera nie musiała być zła. Jednakże wiadome byli jedno. Aktualnie zarobki były wysokie, bo posiadano nadmiar paczek. Głównie z tego powodu stawka godzinna poszła w górę, a co za tym idzie, ilość kurierów drastycznie wzrosła. Utrzyma się zaledwie kilka tygodni, a następnie wszystko wróci do normy. Ekonomia objawiała się nawet w tak prostych czynnościach życiowych.
     Kiedy Yoshiro był pewien w jaki sposób spędzi dzisiejszą noc, pojawił się następny  problem. Gdzie jest budynek poczty? Ulica? Jaka ulica? Młodzieniec nie wiedział niczego konkretnego. Zaczął więc chodzić bez powodu. W różne strony i kierunki. Minęło kilkanaście minut, aż w końcu zrezygnowany Wyrzutek wrócił do tablicy z ogłoszeniami. Czyżby zamierzał porzucić robotę?
     Nie. Ujrzał ogromny budynek naprzeciwko siebie. W dodatku posiadał on takie same znaki, co ogłoszenie. Yoshiro mógł palnąć się w łeb, a później udać się do miejsca. No i oczywiście pójść na pocztę...

^^

     Wyrzutek wreszcie zorientował się co robić. Młodzieniec podjął szybką decyzję o tym, aby udać się do budynku. To właśnie tam miał dostać pracę, która zajęłaby go na kilka godzin. Również to właśnie za tę robotę Yoshiro miał zamiar zrobić. I to całkiem nieźle, pewnie podobnie jak za ostatnią misję. Tak, młodzieniec bogacił się w dobrym tempie. Wykonywał coraz więcej misji, a w połączeniu z wypłatami od organizacji dawało to niezły wzrost dla objętości portfela Wyrzutka. Ciekawe tylko po co mu te pieniądze? Czyżby młody mężczyzna chciał wydać je na coś drogiego? A może zbierał je bez powodu, po to, aby mieć, w końcu nie każdy miał kontakty i stabilizację zarobków. Lepiej jest więcej pracować w młodości niż na starość, jak mawiają dawne powiedzonka...
     Yoshiro wkroczył do budynku. Wyglądał on imponująco ze względu na swoje pokaźne rozmiary. Tak, poczta zajmowała całkiem sporo miejsca w mieście portowym. Najwidoczniej ta instytucja była bardzo dobrze rozwinięta, co tylko potwierdzało wysoką jakość życia w Ronin no Kuni. Rządy Shinsaku w organizacji przynosiły wiele korzyści. Przecież to na jego rozkaz i z funduszy Wyrzutków zbudowano to miasto. Miało ono więc dług wdzięczności wobec organizacji, i zapewne samego lidera.
     W recepcji na młodzieńca czekała młoda kobieta. Zdziwiła się widokiem człowieka o tej porze, jednak przystąpiła do wypełniania swoich zadań. Nawiązała kontakt z Yoshiro, poprzez odezwanie się. Głos dobiegający zza lady był aksamitny i delikatny.
     - Dobry wieczór. Witam Pana w siedzibie poczty portowej. 1 oświadczyła na początek rozmowy. - Jeżeli chce Pan pracować jako kurier, proszę podać mi pańskie dane osobowe. Następnie otrzyma Pan przydział paczek na dzisiejszą noc, oczywiście z wykazem adresów.
     Yoshiro powinien był coś odrzec...

^^
     Młodzieniec zastanawiał się czy rejestracja zajmie mu wiele czasu. Przede wszystkim martwiło go to, żę nie za bardzo orientował się w okolicy. Cóż, było to ujęte delikatnie. Yoshiro nie znał ani jednego miejsca poza dziedzińcem oraz karczmą, w której wcześniej wykonywał robotę dla Wyrzutków. Mapa, o którą poprosił, mogła więc zaoszczędzić mu wiele czasu. Co prawda odczytywanie jej w środku nocy nie należało do prostych zajęć, jednak w końcu gdzieś muszą być latarnie, prawda? Poza tym, jeżeli niektórzy ludzie czekają na paczki, to raczej nie powinni spać. Tak, zadanie wbrew pozorom było całkiem logiczne, jednak nie każdy mógł dostrzec tutaj kolejność faktów.
     Recepcjonistka uśmiechnęła się. Wiadomość, że Yoshiro należy do organizacji zrzeszającej ninja na pewno pozwoliło jej określić co i gdzie, zostanie dostarczone przez młodzieńca. Dodatkowo Moto był pewniakiem. Jeżeli on nie doniesie